Μετά από 10 μέρες, η σιωπή έσπασε τις νότες που άκουγα καθημερινά.
Τα χέρια μου άρχισαν να τρέμουν..
Δεν το πρόλαβα.
Ξανά χτύπος.
Φωνή ξένη, επιτακτική.
Έχει δεν έχει δίκιο, θα γίνει η επιθυμία προσταγή.
Απότομο ύφος και κλείσιμο του τηλεφώνου.
Αυτά.
Και μετά κενό.
Το οφείλω, στο όνομα μιας γνώσης και σοφίας,
ενός ρόλου που δεν αποδέχτηκα ποτέ.
Χαλάλιν.
Και έρχεται το τσουνάμι των σκέψεων. Τα πως και τα γιατί. Οι πιθανές εξηγήσεις, οι πιθανές απαντήσεις και νά σου ο τύπος που πάει στην Πόντου να σου κόψει το ρεύμα. Όχι το ηλεκτρικό. Άγιο ABS. Κατεβαίνεις στο κέντρο, παίρνεις έναν φάκελλο 50 σελίδων, όπου διαπιστώνεις την γελοιότητα του Ελληνικού κράτους. Κατηγορείσαι πως έκλεψες δύο οθόνες υπολογιστή, εκατό ευρώ και δυό κουτιά καφέ. Στον τόπο του εγκλήματος ανευρέθη κομποσχοίνι, το οποίο παρεδόθη στα Εγκληματολογικά Εργαστήρια για εξέταση DNA. Όσο λογικός και να είσαι, η επαφή με το Κράτος θα σε τρελλάνει.
Ραντεβού το μεσημέρι με έναν κολλητό, με τη δικογραφία αγκαλιά, υπόσχεση για μπυρίτσες αργότερα, βρεθήκαμε το βράδυ, πριν την εκπομπή. Και ο δικηγόρος και ο μάρτυρας. Δικαστήριο αύριο βλέπεις.. Και η ψυχή, το Cape Horn, μου θύμισε πλάνα από τα Whitbread του παρελθόντος.. 3 γερμανομαθείς και ένας παρείσακτος. Ακούω να λένε ιστορίες για τα διαζύγια τους και φρικάρω. Η άλλη λέει, τα ξενυχτάει τα παιδιά την παρασκευή, επί τούτου, για να τα πάρει αργά το σάββατο ο μπαμπάς τους. Η γυναίκα είναι σκληρός άνθρωπος, τόλεγα και πάντα θα το λέω. Η άλλη τον προπηλακίζει μπροστά στο παιδί, με την ελπίδα να σηκώσει χέρι και να τον κακοχαρακτηρίσει ο γιός του. Φρικαλεότητες.. Εμφύλιος..
Ρωτάς να μάθεις αν θα ήθελα επικοινωνία. Πριν ρωτήσεις σκέφτηκες αν υπάρχει συμβατό πρωτόκολλο; Σκέφτηκες την δικαιοσύνη μιας τέτοιας επικοινωνίας; Γιατί; Σήμερα μου έστειλε σμς μια πρώην γράφοντας:
Όταν δεν μπορώ να συγκρατήσω τον εαυτό μου και τρελλαίνομαι, χάνω τη λογική μου, χάνω και εμένα. Το έζησα χτες το βράδυ. Πως είναι δυνατόν να μην μπορώ να επιβληθώ στον ίδιο μου τον εαυτό και στα αισθήματα μου; Λένε πως κουβαλάμε Θεό μέσα μας και εγώ δεν μπορώ να με συγκρατήσω; Απόγνωση.
Η λέξη απόγνωση με ώθησε να την πάρω την ίδια στιγμή τηλέφωνο να την ακούσω. Ο καλύτερος πρώην που λέγαμε… Όταν την γνώρισα ήταν 18. Μην μου ξαναμιλήσεις για τα “νεαρά κορίτσια”..
Λέγαμε για την πιθανή επικοινωνία. Ποτέ δεν την έχω αρνηθεί και σε κανέναν. Ακόμα και όταν άλλες σκέψεις με τριγυρίζουν, τις απωθώ, στο πίσω μέρος. Να μην φαίνονται, να μην επηρεάζουν. Αλλά ζήτα το ευθέως. Αν ψάξεις θα θυμηθείς το τηλέφωνο ή το μέηλ μου. Οι κανόνες είναι απλοί και δύο.
1. αν δεν καταλάβεις κάτι, μην εικάσεις, απλά ρώτα με,
2. ειλικρίνεια, ειλικρίνεια, ειλικρίνεια.. απόλυτη.
Τα πράγματα είναι απλά, τελικά. Είτε είσαι Ναπολέοντας, είτε βοσκός, αρχάριος.
1. ε4 ε5 2. Αγ4 Ιγ6 3. Βζ3 η6; 4. Βζ7 + τέλος!
και κάτι απο Σαχτούρη για το κλεισιμο αντι για κλιπάκι..:
Μίλτος Σαχτούρης, “Ορυχείο”
Σου γράφω γεμάτη τρόμο μέσα από μιά στοά νυχτερινή
φωτισμένη από μιαν ελάχιστη λάμπα σα δαχτυλίθρα
ένα βαγόνι περνάει από πάνω μου προσεχτικά
ψάχνει τις αποστάσεις του μη με χτυπήσει
εγώ πάλι άλλοτε κάνω πως κοιμάμαι άλλοτε
πως μαντάρω ένα ζευγάρι κάλτσες παλιές
γιατί έχουν όλα γύρω μου παράξενα παλιώσει
Στο σπίτι
χτες
καθώς άνοιξα τη ντουλάπα έσβησε γίνηκε
σκόνη μ’ όλα τα ρούχα της μαζί
τα πιάτα σπάζουν μόλις κανείς τ’ αγγίξει
φοβάμαι κι έχω κρύψει τα πηρούνια και τα
μαχαίρια
τα μαλλιά μου έχουν γίνει κάτι σα στουπί
το στόμα μου άσπρισε και με πονάει
τα χέρια μου είναι πέτρινα
τα πόδια μου είναι ξύλινα
με τριγυρίζουν κλαίγοντας τρία μικρά παιδιά
δεν ξέρω πώς γίνηκε και με φωνάζουν μάνα
Θέλησα να σου γράψω για τις παλιές μας τις χαρές
όμως έχω ξεχάσει να γράφω για πράγματα
χαρούμενα
Να με θυμάσαι..
όλα αυτά να πιάνουν τόπο.. Σαν τον Γιανναρά.. θα επανέλθω..
αν το νοιώθεις και δεν το κάνεις, είσαι κότα.
αν το θέλει και δεν το κάνει, δεν αξίζει τον κόπο, είναι επίσης κότα.
απλά, ξεκάθαρα και γρήγορα, σαν την παρτίδα που παραθέτεις *
* Μιχαλόπουλε, ανέβηκες πολύ με το που κατάλαβα πως είσαι σκακιστής… Μπράβο σου…
αυτό έπρεπε να βάλεις σαν κλιπάκι…
http://www.youtube.com/watch?v=wwe4jXg3gOM
…μου ήρθε κι εμένα ένα τραγούδι….το εξής..http://www.youtube.com/watch?v=rWu0N0qPeME …σχετικό..άσχετο…??
“If you search for tenderness, it isn’t hard to find.
You can have the love you need to live.
But if you look for truthfulness, you might just as well be blind.
It always seems to be so hard to give..” λέει λοιπόν ο Billy… κάτι ξέρει που το ξέρουμε όλοι…στο βάθος.
…Θα κρατήσω επίσης και το άλλο.. “Η γυναίκα είναι σκληρός άνθρωπος”.. πολύ ορθώς το μαύρισες!! (..δεν κριτικάρω..δε με παίρνει..απλά συμφωνώ! …δυστυχώς έτσι είναι…το μυαλό μας είναι πιο βρώμικο..πιο αισχρό..δυστυχώς.)
Και μια συμβουλή, που σπανίως ακολουθώ…αν μου επιτρέπεται…
Φρόντισε να βρεις χρόνο να υπο- και να στηρίξεις τον εαυτό σου..
Με αγάπη..
Pingback: Παραλήρηματα.. – Nostos.gr