Ποίηση

Λάγνα όσφρηση

Κάποια έστειλε κάποτε ένα φορεμένο εσώρουχο της, με ταχυδρομείο, 2000 χλμ μακρυά. Κάποιος έδωσε κάποτε ένα φορεμένο πουκάμισο. Κάποια έδωσε κάποτε ένα φορεμένο και σχισμένο εσώρουχο Κάποιος μύρισε τη μυρωδιά της, μέρες μετά που γεύτηκε το κορμί της, στην Εθνική… (READ MORE)

..δεν μπόρεσα ούτε τούτη τη φορά..

Ανοίγω τέρμα τα πανιά, στο απογεματινό αεράκι, βαδίζω σε μονοδρόμους, στο νού μου χαραγμένους, τους παραδείσους ψάχνοντας που δεν θα ξαναφτιάξω, έχοντας κόψει θαρρετά, λώρους του παρελθόντος, κολύμπι στα βαθειά νερά της κάθε Αλησμόνας. Καλή μου μοίρα, μην τηράς, εκεί… (READ MORE)

Χείλη γλυκά, χείλη αγαπημένα..

Χείλη γλυκά, χείλη αγαπημένα, γραμμές κι επιθυμίες ζωής, χείλη τραγανά και ζουμερά, κεράσια του καλοκαιριού, χείλη που γερνάτε, ωριμάζετε, αδειάζετε αλλά γεμάτα αναμνήσεις, τη δροσιά δεν χάνετε.. Σαν το Αιγαίο θάστε πάντα γαλανά, μνήμες και θύμησες ζωής που δεν τέλειωσε… (READ MORE)

Στις 6:22… γυμνός..

γραμμένο στις 6:22.. χωρίς γυαλιά. Γυμνός. κάθε ξημέρωμα στύβω τα μαξιλάρια. μονος. το μόνο που βγαίνει είναι ευχές. πότε-πότε και κάποιο άρωμα. τι να κάνεις όμως μόνον με ευχες; αρκούν; και όμως.. αρκούν.. για να κάνεις όνειρα.. τις στιγμές που… (READ MORE)

Η μελαγχολία του να βλέπεις την Μελαγχολία

Πολλοί διαφορετικοί άνθρωποι, με ένα κοινό τέλος. Στο έργο. Δύο διαφορετικοί άνθρωποι, με χωριστό τέλος. Στο κρεβάτι μου. Τόσο μαζί, γυμνοί και εραστές και τόσο μόνοι. μελαγχολία, βλέποντας την Μελαγχολία. Εκεί τουλάχιστον είχε happy end. Χάθηκαν όλοι μαζί, σε μια… (READ MORE)