Ένα σιγοψιθύρισμα στ’ αυτί, στίχων μοναδικών και άγνωστων, μιάν αγκαλιά για να κρυφτείς και να κουρνιάσεις, πρώτη φορά τις αλήθειες σου να πείς και να ακούσεις, με μυρωδιά απλόχερα να θρέψεις τα σεντόνια, δεν ήταν αρκετά. Κάτι απλό και όμορφο,… (READ MORE)
Με έναν φριχτό πόνο στην πλάτη αρχίζει η δοκιμασία, άξαφνα, απρόσμενα. Το ρυάκι γίνεται χείμαρρος, σε παρασέρνει και πέφτεις από τον καταρράκτη. Χτυπάς παντού, κάθε μώλωπας και μια ιστορία. Πονάς. Πραγματικά. Ανάγκες και συνήθειες χάνονται, που καιρός για τσιγάρο. Μέσα… (READ MORE)
Το πρώτο ραδιόφωνο που άκουσα να δουλεύει, δεν έπαιζε ΕΡΤ. Έπαιζε Ντόιτσε Βέλλε, στα χρόνια της χούντας και ο παππούς μου το έκλεινε όταν πλησίαζα. Για μένα η ΕΡΤ άρχισε να υπάρχει, στο παλιό ραδιόφωνο τις Κυριακές τα μεσημέρια, μεταδίδοντας… (READ MORE)
Να σ’ αγαπώ πια δεν μπορώ και αν ήθελα πια, όχι είναι που έγειρες απλά, μ’ ακούμπησες στον ώμο και κενό. ποιά ενοχή σε έφερε, βαθειά στην αγκαλιά μου..
Κυρία Μαρία Κολέττου (ή Κολέτου ή Κωλέττου ή Κωλέτου) κατ’ αρχάς να με συμπαθάτε που δεν ξέρω πως γράφεται το όνομα σας. Δεν σας γνωρίζω προσωπικά και πιστεύω να τύχω συγχώρεσης. Κατά πάσα πιθανότητα δεν θα σας γνωρίσω ποτέ, οπότε… (READ MORE)