Το ανακάλυψα πριν χρόνια.. Το μοιράστηκα με ελάχιστους ανθρώπους..
Όταν το είχα ακούσει είχα σοκαριστεί… πόσες φορές μπορεί να το είχα τραγουδήσει στη ζωή μου, αν το είχα πρωτακούσει στα 17 ;
Το κράτησα σαν μυστικό. Υπήρχαν άλλα τραγούδια του Γιώργου που έθελγαν τον κόσμο και τον έκαναν γνωστό.
Ήρθε όμως η ώρα να το μοιραστώ.. ακόμα μιά φορά.. το οπτικοποίησα και ιδού το αποτέλεσμα..
Βγήκε από το σεντούκι, οπτικοποιήθηκε και παραδόθηκε στην βορά των αδηφάγων Youtubers…
Η αφορμή που το προκάλεσε προκαλει συντριβή, αλλά ποιός θέλει να ζήσει για πάντα ;
αφού το έκανα και το ανέβασα, σκέφτηκα να ψάξω τον Αλουπογιάννη στο Facebook. Τον βρήκα πράγματι, γίναμε “φίλοι” και του εξήγησα πόσο μου αρέσει αυτό το τραγούδι και γιατί. Εντυπωσιάστηκε γιατί είναι και δικό του αγαπημένο.. Ίσως και αυτός να το “φυλάει” σε κάποια γωνιά της ψυχής του.
Χάρηκε με το αποτέλεσμα και του άρεσε.. Και εγώ απόκτησα έναν φίλο..
