Κάποια έστειλε κάποτε ένα φορεμένο εσώρουχο της, με ταχυδρομείο, 2000 χλμ μακρυά.
Κάποιος έδωσε κάποτε ένα φορεμένο πουκάμισο.
Κάποια έδωσε κάποτε ένα φορεμένο και σχισμένο εσώρουχο
Κάποιος μύρισε τη μυρωδιά της, μέρες μετά που γεύτηκε το κορμί της, στην Εθνική οδό.
Κάποια κοιμόταν επί χρόνια με το μαξιλάρι του, όταν αυτός έλειπε.
Κάποτε ήταν ο Jean-Baptiste Grenouille που κατάφερε να φτιάξει το υπέρτατο άρωμα.
Μυρωδιά κορμιού, καταλύτης αισθήσεων,
κανένας θηριοδαμαστής δεν μπορεί να δαμάσει.
Κορμί ιδρωμένο, κορμί κουρασμένο από τον αγώνα που λέγεται έρωτας,
μίγμα προσωπικού αρώματος και ορμονών.
Μυρωδιά στα σεντόνια την επόμενη μέρα,
μυρωδιά στο μαξιλάρι του,
μυρωδιά που καλύπτει το κενό της έλλειψης.
Θεία Χάρις είναι, το αρμονικό συνταίριασμα της μυρωδιάς του κορμιού με το άρωμα, Θείο Δώρο.
Κάποια έκλεψε ένα άδειο μπουκάλι της κολόνιας του, από το μπάνιο του.
Κάποιος κατάλαβε πως η ιστορία έχει λήξει, όταν αυτή του είπε πως βαρεθηκε το άρωμα της και θα το αλλάξει.
Κάποιος κυκλοφορούσε επί αρκετό καιρό με ένα φορεμένο εσώρουχο στην τσέπη.
Σύμφωνα με μια έρευνα που έγινε, το φιλί ξεκίνησε από την Ινδία. Το φιλί είναι, σύμφωνα με τους ειδικούς, μια από τις πιο παράξενες ανθρώπινες δραστηριότητες. Οι ανθρωπολόγοι υποστηρίζουν ότι το φιλί είναι η εξέλιξη της κίνησης που έκαναν οι άνθρωποι, αιώνες πριν, προσπαθώντας να μυρίσουν τον άλλον σε μια προσπάθεια να αντλήσουν πληροφορίες για εκείνον μιμούμενοι την συμπεριφορά των ζώων κατά τη διάρκεια του ζευγαρώματος. Σε κάποιο σημείο, γλίστρησαν και κατέληξαν στα χείλη και έκριναν ότι είναι πολύ καλύτερα. 🙂
Για το μεγαλύτερο μέρος της πρώιμης ανθρώπινης ιστορίας, η όσφρηση ήταν η πιο σημαντική από τις αισθήσεις για τις διαπροσωπικές σχέσεις. Οι άνθρωποι χρησιμοποιούσαν την όσφρηση για να διαπιστώσουν τη διάθεση του άλλου, την υγεία του και την κοινωνική του θέση.
Έτριβαν τη μύτη τους στο πρόσωπο του άλλου γιατί στο πρόσωπό μας υπάρχουν οσφρητικοί αδένες και με το χρόνο το τρίψιμο στο πρόσωπο μεταφέρθηκε στα χείλη κι έτσι γεννήθηκε το φιλί ως κοινωνικός χαιρετισμός και κάπως έτσι η δύναμη της όσφρησης ξεχάστηκε -από τους περισσότερους τουλάχιστον. Η αλήθεια όμως είναι πως μυρίζοντας έναν άνθρωπο ξυπνούν αρχέγονα ένστικτα & συμπεριφορές, αφιλτράριστα από κοινωνικές επιταγές. Πιο “αληθινά”.
Εν ολίγοις, ο έρωτας θέλει και τις 5 αισθήσεις:
όραση & ακοή, όσφρηση, γεύση & αφή…
Κάποια κοιμάται με το πάνω μέρος της πυζάμας του όταν εκείνος λείπει…
Κάποια ρουφά με όλη τη δύναμη των πνευμόνων της τη μυρωδιά του όταν έχει καιρό να τον δει…
Κάποια μύριζε μια ξεχασμένη πετσέτα για μήνες…
Δεν ξέρω για εσάς, εγώ πάντως εκτός από ανθρώπους ερωτεύομαι και τις μυρωδιές τους.
ολες οι αισθησεις μαζι απογειωνουν μια βραδια… ακομη και οταν ο ιδρωτας μυριζει βοτκα κ τεκιλα… τον γευεσαι και μεθας… η μυρωδια καθενος ειναι μοναδικη… απο εναν που της εδωσε το εσωρουχο που αυτη του ειχε αφησει, να το ξαναφορεσει, οταν ηταν μουσκεμα για να αφησει τη μυρωδια της…