Διάβασα κάπου πως τον Σεπτέμβρη έγιναν κάτι παραστάσεις της Όπερας Θεσσαλονίκης με το έργο Άιντα του Τζουζέππε Βέρντι..
Ξέρετε, αυτουνού που έχει το καφέ στην Αγγελάκη..
Αυτός λοιπόν εμπνεύστηκε την όπερα από εμάς τους Έλληνες.. γιατί έχουμε το «Άιντα» μέσα μας..
Στο γήπεδο: Άιντα ρε Ζαγοράκη…
Στο φανάρι: Άιντα κορίτσι μου, τα νύχια σου βάφεις ;
Στους Αθηναίους: Άιντα κουφάλες, σε λίγο θάχουμε κι εμείς μετρό…
Επίσης διαβάζω πως αυτές τις μέρες θα γίνει και φεστιβάλ ταγκό στην πόλη μας…Συναυλιούλες με τέτοια μουσική, διαγωνισμοί χορού, και τα λοιπά…
Περί ορέξεως κολοκυνθόπιττα, εγώ μένω στο τελευταίο ταγκό στο Παρίσι, και μάλιστα το βουτυράκι όχι φρέσκο, είμαι και σε κρίσιμη ηλικία… κάτι πιο λάιτ, μπεζέλ προ-άκτιβ, ή κάτι παρόμοιο..
Πάντως η Μαρία Σνάιντερ που έπαιξε το ’72 στην ταινία έχει την τιμητική της.. θυμάστε το σγουρό, αχτένιστο μαλλί… ? Στην εποχή μας το λέμε στυλ «Τάμτα».. ξέρετε, θηλυκό η Τάμτα, αρσενικό ο Ταμτάκος…
Μια φορά είπε να πάει κομμωτήριο, τότε με την Eurovision και τι κατάφερε ? επέλεξαν τον Σαρμπελάκο…
Άκουγα το μεσημέρι τον Θωμά –Μαγιονέζα- Αρβανίτη και επανέλαβε πολλές φορές την λέξη ομογάλακτοι αναφερόμενος σε εμάς τους συναδέλφους του.
Νομίζω πως η σωστή λέξη είναι «ομόσταυλοι», όχι γιατί ο 89 Rainbow είναι σταύλος, αλλά γιατί όλα τα παιδιά εδώ είναι καθαρόαιμα άλογα..
Και εγώ είμαι η παραφωνία.. καθαρόαιμο, αλλά ..γαιδούρι !
Κάποιος φίλος στο τηλέφωνο μου είπε: πές μας κάτι για σένα..
Δεν θα πω την κοινοτυπία «δεν μου αρέσει να μιλάω για μένα, αφήνω τους άλλους να μιλάνε για μένα».
Πέρα από το ότι με λένε Γιώργο Μιχαλόπουλο, οι φίλοι μου με φωνάζουν Ρούλα, είμαι γενικά καλό παιδί, όχι κακομαθημένο, μου αρέσει η μουσική και ο μουσακάς, έκανα εκπομπές από το ’81 στον πειρατικό μου σταθμό (καμμιά σχέση με τους πειρατές της Καραϊβικής), από το ’88 που η ραδιοφωνία έγινε ελεύθερη δούλεψα σε πολλά ραδιόφωνα, τα παράτησα και με παράτησαν κατά το ’95.
Η διακοπή ήταν αναγκαστική, γιατί έπρεπε να μεγαλώσω τα παιδιά μου. Τώρα που μεγάλωσαν και έχω 3 ακροατές παραπάνω, μπόρεσα να επανέλθω.
Μου αρέσουν πολύ τα ζώα, ιδιαίτερα οι σκύλοι, μιλάω για 4ποδους σκύλους, και ακόμα περισσότερο οι αδέσποτοι σκύλοι. Ημίαιμα, κοπρόσκυλα, μαντρόσκυλα είναι τα αγαπημένα μου…
Προσπαθώ να τα μοιάσω, γαυγίζω τους περαστικούς, αλλά δεν θα σας πω αν κατουράω στα δέντρα..
Συνεχίζω τη διάλεξη για τα μαντρόσκυλα, αυτό το εξαιρετικό είδος τετράποδων και δίποδων καμμιά φορά..
Η ιστορία με τον 89 Rainbow μούκατσε καλά, γιατί γυρίζω σπίτι, τρώω, την πέφτω, κάνω ένα ντουζάκι και βουαλά, εκπομπούλα..
Και στη 1 που τελειώνω είναι η κατάλληλη ώρα για ..μαντροσκύλιασμα.. όλοι οι καθώς πρέπει κύριοι και κυρίες τότε βγαίνουν..
όταν έρθει ο καιρός και οργανωθούμε καλά. θα κάνουμε και βραδυνά παρτάκια και βραδυνές μπαρότσαρκες.. μέχρι και ..βραδιές ..μπαλέτου.. θα κάνουμε…
γιατί πρέπει οι πρωινοί να βρίσκουν φρέσκα τα χνάρια μας στην πόλη για να ξέρουν πως ζεί κόσμος και την νύχτα…
