Όχι άλλα τραγούδια με μοτοσυκλέτες..

Αυτόματη γραφή.

Γυρνάς σπίτι και είσαι θολωμένος. Χίλια πράγματα και στα έχουν πρήξει κάνα δυο με αυτεπάγγελτες ενδοσκοπήσεις, ΣΟΥ. Who the fuck are you? Nobody knows the trouble i’ve seen, nobody but … που θάλεγε και ο Λούις. Το μόνο αξιόλογο θηλυκό που είδες στην μπάρα είναι το μπουκάλι του Ρόσσο Αντίκο. Εξαιρετικές καμπύλες, αλλά πολύ γλυκό για σένα. Ευθεία. Κανα-δυο πιτσιρικάδες με τα GTI τους κοντράρονται στα φανάρια. Μυρουδιά από καμένο λάστιχο. Ερεθίζεσαι. Ο Σαββόπουλος με το “καλοκαίρι, με βαριά μοτοσυκλέτα μες τα σκέλη”, υπονοώντας ήρεμα ταξίδια, με αγαπημένη συνοδηγό, πεθαίνει εκείνη τη στιγμή. Ανθέων και Πλούτωνος. Η αδρεναλίνη σου ανεβαίνει. Όλα έρχονται σαν κύμα, τσουνάμι. Και 3 τυφώνες Κατρίνα, που κατέστρεψαν την αγαπημένη σου πόλη που δεν έχεις δει ποτέ.

-Σού γαμήσω, σκέφτεσαι.. Δεν περνάς καθαρά, παρότι μπορείς. Και ένα σκούτερ 400άρι θα μπορούσε. Τους περνάς ένα-δύο μήκη. Ανεβαίνει και η δική τους αδρεναλίνη. 25άρηδες. Λίμπιντο και γκάζι γίνονται ένα. Επόμενο φανάρι. Σκληρό πέος και λεβιές ταχυτήτων ταυτίζονται. Λίγο παραπάνω. Θα τον περάσω τον πούστη σκέφτονται. Εσύ το παιχνίδι σου. Ένα με δύο μήκη. Τα σπάνε. Η Φυσική τα λέει όλα.. 150 άλογα σε 1200 κιλά, 100 άλογα σε 250. Παρόλα αυτά, επιμένουν. Το ξέρεις το αποτέλεσμα. Όπως και στη ζωή. Το ήξερες. Ο χαμένος τα παίρνει όλα που λέει ο Αγγελάκας και λανθάνει. Τίποτε δεν πήρες. Μια χαρά, σε μερικά φανάρια, αφήνοντας τους πιτσιρικάδες να τα σπάνε. Με την ελπίδα. Που πεθαίνει πάντα τελευταία. Όπως πέθανε πριν λίγες μέρες. Υπάρχει νόημα; Όχι βέβαια, ποτέ δεν υπήρχε, από λάθος ήρθαμε όλοι εδώ.

Εμφανίζεται άλλος μνηστήρας. Γρήγορος, δίλιτρος, τουρμπίσιος. Αποκτά ενδιαφέρον. Θέλει καλό ξεκίνημα, η μπάντα θα στοιχίσει, δεν το έχεις, βουτυράς είσαι. Σωστή κλίση του κορμιού, πάντα σου φεύγει δεξιά, γείρε λίγο δεξιά να το ισιώσεις. Ουρλιάζει το λάστιχο, ακούγεται η σχάστρα του. Τον έχεις και αυτόν.. 300 άλογα σε 1400 κιλά. Οι υπόλοιποι μνηστήρες αποσύρονται μένετε οι δύο σας. Φανάρι Αιγαίου, 300μ ευθεία. Μετράς τις παραμέτρους. Η Φυσική είναι μαζί σου, τα άλογα το ίδιο. Αυτός όμως έχει 4 ρόδες. Στέκεται πιο ίσια στο δρόμο. Περνάς κάτω από το μαγαζί, σκέφτεσαι το ξημέρωμα που τον άφησε εκεί. Το στίβεις. Σου φεύγει. Παρατεταμένη μπάντα δεξιά, ουρλιάζει το λάστιχο σου, μαζί με το δικό του. Δεν κόβεις, δεν φοβάσαι. Τι είχα, τι έχω. Όπως λένε και οι Monties, “You know, you come from nothing – you’re going back to nothing. What have you lost? Nothing!”. Στη αλλαγή σκέφτεσαι πως θα πάς μονόπαντος όλο το φανάρι. Και τι έγινε; Εκεί είναι 2 αρσενικά που παλεύουν για την καρδιά της, ή ακόμα καλύτερα, για την ψυχή της. Το μαντήλι που πέφτει στην εκκίνηση, η τρέλα, χωρίς αποστάσεις. “Κρατούσε μιαν απόσταση από την τρέλα, ΟΧΙ για να σωθεί”.

Δεν έχει καμιά σημασία η συνέχεια της ιστορίας, όπως λέει και ο Αγγελάκας:
Ήταν κάποιος που δεν ήξερε καμιά ιστορία κι όλο έλεγε:
Ξέρω πολλές ιστορίες. Μια απ’ αυτές λέει
πως ήταν κάποιος που δεν ήξερε καμιά ιστορία κι όλο έλεγε:
Ξέρω πολλές ιστορίες. Μια απ’ αυτές λέει
πως ήταν κάποιος που δεν ήξερε καμιά ιστορία…

Επαναλάβετε όσο χρειαστεί.. μια ζωή;

Μιά-δυο φορές το χρόνο, για όσο ζήσεις, με σκισμένα σωθικά, στο όνομα μιας ανωτερότητας και μιας αξιοπρέπειας που ποτέ δεν θέλησες ούτε επέλεξες. Γέννημα θρέμμα εικονοκλάστης αλλά πολλές φορές η ευγένεια σου στοίχισε τα θέλω σου. Κάποιος είπε “κρατάει η μπογιά σου”, πόσο άδικο είχε. Δεν θέλω ρε! Φτάνει πιά. Τόχα πει και τότε, “σε αγαπώ, αλλά θα κόψω το χέρι μου”. Σπίτι, κομμάτια, παραπατάς, ακόμα ένα βράδυ που φράκαρε η καρμανιόλα και τη γλύτωσες, ένα γράφεις, δέκα σβήνεις, ποιό το νόημα; Εκεί έρχεται πάλι το τσουνάμι, αναφιλητά. ΘΕΛΩ ΝΑ ΔΩ ΤΟΝ ΘΕΟ ΜΟΥ. Δεν μπορώ να θυσιάζομαι κάθε μέρα για κάτι που δεν έχω δει.

Δύσκολο καλοκαίρι, ευτυχώς άρχισε και μεγαλώνει η Νύχτα. Ο Μύθος του Ανήλιαγου και της Αφέγγαρης, προχτές ήταν στο ίσο. Τώρα έχω περισσότερο χρόνο, πριν το λυκαυγές που με ξεκοιλιάζει.

It’s been a long cold winter without you
I’ve been crying on the inside over you
Just slipped through my fingers as life turned away
It’s been a long cold winter since that day