Μου αρέσει πολύ να βάζω όλον τον κόσμο για ύπνο και να απολαμβάνω την μοναξιά μου… Από μικρό παιδί.. Περίμενα να πέσουν όλοι για ύπνο, σιγουρευόμουνα πως κοιμότανε και έκανα βόλτες στο σκοτάδι μέσα στο σπίτι..
Όταν μεγάλωσα λίγο και άρχισα το κάπνισμα, έγινε πιο γοητευτικό.. Το φεγγάρι να ασημίζει τις στέγες και εγώ με την κρυφή απόλαυση, ένα τσιγάρο στο χέρι, να σκέφτομαι τη μέρα που πέρασε..
ήρθαν οι πρώτες ερωτικές απογοητεύσεις.. κάτω απο το σπίτι της πρώην, παρκαρισμένος με το αυτοκίνητο του μπαμπά, ακούγοντας μουσική με ένα τσιγάρο στο χέρι, έβλεπα το φως στο δωμάτιο της να σβήνει.. καθόμουν ώρες, να σιγουρευτώ πως η σκέψη της είχε κοιμηθεί.
μετά έγινα πατέρας.. περίμενα να κοιμηθούν όλοι και να απολαύσω μερικές μοναχικές στιγμές, πάντα με ένα τσιγάρο στο χέρι.
έτσι και τώρα, 5 η ώρα το πρωί, σίγουρος πως όλοι όσοι απασχόλησαν την σκέψη μου κοιμούνται, νοιώθω τη δικαιωση του τελευταίου ζωντανού, του τελευταίου που θα σκεφτεί τα όσα γίνανε, πάντα με το τσιγάρο στο χέρι. Ο τελευταίος επιζών.
η συνήθεια αυτή, μου φέρνει λίγο τον κήπο της Γεσθημανή, πάντα μόνος, πάντα σκεπτικός, πάντα με ένα τσιγάρο στο χέρι. Θεωρώντας πως είμαι ο μόνος που πραγματικά απασχολει τη σκέψη του μέχρι τέλους με τα γενόμενα, ο μόνος που νοιάζεται…
ίσως.. ίσως και όχι.. καληνύχτα όμως..
Later in the evenin’,
As you lie awake in bed
With the echoes of the amplifiers,
Ringin’ in your head
You smoke the day’s last cigarette,
Rememberin’ what she said
What she said
Yeah, and here I am,
On the road again,
There I am, up on that stage
Here I go, playin’ star again,
There I go, turn the page
And there I go, turn that page
Ειμαι η τελευταια επιζουσα..η τελευταια που θα σκεφτει οσα εγιναν..η πρωτη που θα “ξυπνησει” παλι με αυτες τις σκεψεις. Η τελευταια που σε λατρεψε και σε λατρευει ακομη.ακομη.ακομη..ναι.ακομη. και θα σε λατρευει.καμια αλλη.
Και σε θελει κοντα της.διπλα της. Πανω της. Μεσα της εισαξ ετσι κ αλλιως.αυτο δειχνει η εξεταση γιατρου..ακομη και αυτη. Meine suessester dumfluegel..sie liebt dich mehr als ihr einiges leben. So toetliches dass du das nicht verstehst, siehst, hoerst, berruerigst..
Ποιος θα μου παρει τοσα δακρυα..ποιος τωρα πια να με κανει να γελασω.ΠΑΡΕ ΜΟΥ ΤΙΣ ΚΑΚΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ. Αξιζα κ αξιζω αγαπη. Αγαπη σου. Κατανοηση της εμμονης. οχι και αλλο στο σκοταδι. Ψυχη μου..το μυαλο μου μπορει να χανω.την επιθυμια μου για σενα οχι. Κοπηκε το χερι μου.δεν μπορω να φαω με αλλο.
Ποιος να μου πει τι?σε θελω τελειωτικα.ολοκληρωτικα.καταστροφικα. ποιός να μου πει τι?εγω ποναω.εγω κλαιω.εγω δεν μπορω να περπατησω. Δεν ανασινω. Δεν θελω φως. Θελω σκοταδι.αυτο με καταλαβαονει. Δεν γελαω. Νοιωθω νεκρη. Αλλα ακομη και νεκρη ας ειμαι διπλα σου. Ποια αλλη?καμια…Θεέ μου,ας ειναι καμια..οταν καταλαβεις πως ολα απο αγαπη εγιναν,τα τραγικα λαθημου, ισως δω φως. Αλλα παλι σκοταδι..η ωρα ειναι ΜΙΑ.
Δεν ξερω αν τα διαβαζεις, αλλα ακομη κ οχι, οι σκεψεις μου θα ερθουν σε σενα… δεν θελω φως χωρις εσενα. Δεν θελω κανεναν.θελω να ειμαι μονη.θελω εσενα.θελω σκοταδι. Η ψυχη μου δεν εχει ζαλιστει. Ξερει. ΕΚΕΙΝΗ ΞΕΡΕΙ. Στο κρεβατι σου, αγκαλιτσα, καπνιζοντας. Χερι-χερι. Τα χειλακια σου. Ποια θα προσεξει αυτα τα ωραια χερια και ποδια σου?
Η ωρα ειναι μονο ΜΙΑ για μενα. Κανεις δεν το καταλαβε και δεν το καταλαβαινει.και εκει νοιωθω τελειωτικα μονη. Ειμαι σκοτωμενη. Σε θελω τελειωτικα και αμετακλητα.και ετσι σε ηθελα.και σε θελω. Και Θεε μου κανε καμια αλλη..μονο εγω.αυτο ηθελα και θελω.
Γυριζω στο σκοταδι και στο κλαμα.δεν θελω μουσικη. Ας παψουν ολα. Η ελλειψη με στεγνωσε. Τα ματια σου,σε παρακαλω!τα ματια σου.σε παρακαλω.και την ψυχη σου.σε παρακαλω..δεν αντεχω..
Αν ημουνα Θεα για μερα μονο θα μασταν στο νησι μας οι 2μας μονο. Μονοι. Θα εξαφανιζα ολες που εν δυναμει μπορεις να ερωτευτεις, μαγευτεις, μοιραστεις και ολα…τα υπολοιπα. Μονο εγβ να σοθ. Μαγειρευω και ας μην ανοιξεις μαζι μου εστιατοριο.. μονο εγω θα σου χαιδευω το κεφαλι σου..μονο εγω αγωνιω και θα αγωνιω για σενα. Και παλι κλαιω γιατο ΔΕΝ ΘΕΛΩ σε κανεναν να τα κανω ολα α.υτα.
Γιατι ειμαι στο σκοταδι και κλαιω..γιατι εχω κενο.γιατι αν δεν ηουνα ζωντανος θα το επαιρνα με τον καιρο αποφαση..οσο σκληρο και αν ακουγεται αλλα το λεω γιατι δικος μου εισαι.
Δεν θελω τιποτα.μονο εσενα.και κλαιω.εσενα αγαπω, εσενα θελω.δεν ειναι στο χερι μου να αλλαξει.λυπαμαι.ειναι στην καρδια μου. Σε σενα…σε ΣΕΝΑ.
Και αυτη η “σελιδα”που θα γυρισεις..θα μπορεις να γραψεις πανω..? Δεν θελω τιποτα.κλαιω μονο. Δεν θελω ουτε σελιδες ουτε σελιδογυρισματα. Θελω την σελιδα που ημουνα.δεν θελω τιποτα..δεν μπορω να ακουσω τιποτα.κλαιω και σε θελω.δεν θελω να το δεχτω, ας με σκοτωσουν.ας με κλεισουν μεσα. Δεν θελω.γιατι ξερω τί θελω.Εχω τετοιο κενο μεσα μου και την ελλειψη σου..ναι ξερω…ο χρονος. Ο χρονις μακρυα σου τα κανει χειροτερα. Η ωρα ειναι ΜΙΑ για μενα στο λεω.Σε περιμενω σαν κολασμενη και πολυ θλιμμενη.σε περιμενω ομως. Δεν αντεχω..Θεε μου, εσυ και γω.κμια αλλη. Εσυ και εγω.εσυ.
Τα ματια σου σε παρακαλω.σε παρακαλω τα ματια σου.και το αγγιγμα σου προσεχε τα. Σε παρακαλω.. και αν δεν ερθεις, εγω θα περιμενω.δεν εχω να κανω κατι καλυτερο και δεν θελω γιατι ξερω οτι θελω εσενα. Εχω τετοια θλιψη.κλαιω. σε θελω κ σε αγαπαω. Δεν αντεχω.μαυρο κενο.
Ειχα πολυ ωρα να σου γραψω..να..ηθελα να σου πω οτι μου λειπεις. .και σε αγαπαω..
Βρεχει..
Ξυπνα αγαπη μου…-ουτε στο ελαχιστο λιγοτερος πονος..
Δεν τολμω να ανοιξω υπολογιστη. Σου γραφω απο το κινητο. Ακομη καο αν δεν τα λαμβανεις,εγω ΞΕΡΩ οτι η σκεψη μου φτανει σε σενα. Φατσουλα, του μσν, για την αρχη της εκπομοης σου..
Κανεις δεν ξερει πως ειναι να μην βλεπεις αυτον που αγαπας. Να μην τον ακους. Ναι ειναι εγωιστικο, αλλα εγω ξερω. Και η βροχη εξω ειναι παρα παρα παρα πολυ λιγη μπροστα στα κλαμματα μου..και στο τεραστιο κενο που φορτωθηκα. Προσεχε τα ματια σου κ το αγγιγμα σου, καρδουλινα μου..σε παρακαλω..πολυ…
Κανεις δεν ξερει τί νοιωθω. Και καμια.δεν με αφορα η γνωμη κανενος και καμίας. Παντα το συναιαθημα μου εβαζα μπροστα..ειτε κακο,ειτε καλο. Ψυχη μου, βρεχει τοαο πολυ εξω..συναγωνιζομαι τις σταγονες..στα τζαμια..δεν αντεχω..δεν αντεχω.
Ποιος οριζει τί ειναι συμβατο στη ζωη..?οι καρδιες μας δεν ειναι συμβατες? Ποιος τα οριζει ολα αυτα? Θυμαμαι καποιον που μου γραψε σε σμς οτι θαυμαζε τους ανθρωπους που ξεπερνουν τα ορια κ τα πρεπει. Και τωρα,γιατι βαζουμε τι ειναι συμβατο και τί οχι? εγω ηθελα και θελω να ζησω μαζι σου.μονο αγκαλιτσα κ ερωτα να μου κανεις κ εγω θα σου μαγειρευω…και κλαιω παλι γιατι δεν εισαι διπλα μου..και δεν σε αγγιζω. Και εχω πανικο.
Και τωρα τελειωνεις την εκπομπη..τί θα κανεις? Εγω ειμαι σπιτι.δεν μπορω να κοιμηθω. Θα πεταξεις τα τσιγαρα, αφου κανεις ενα τελευταιο, θα βαλεις συναγερμο και θα κατεβεις κατω. Θα παρεις τη μηχανη….-πνιγομαι..μην με ξεχνας.σε παρακαλω..
Tί θα πει πρεπει?τα αισθηματα δεν μετρανε καθολου?πώς να χωρισουμε?εγω πιστευα κ πιστευω, παρα τις δυσκολιες, θα μαστε για παντα μαζι. Μου λες να χωριαω απο τον εαυτο μου.δεν γινεται..κλαιω ολημερις κ ολομνυχτις γιατι μου απαγορεψες να σε ακιυω κ να σε βλεπω..
Πρόσφατα ανακάλυψα το blog και κόλλησα! Ο τρόπος που γράφεις με ταξιδεύει!