και όμως την έφαγα… και την πούτσα και την ήττα..
είδα το ανοιχτό πανεπιστήμιο σαν παιχνίδι, και θα ασχολιόμουνα με πράγματα “της δουλειάς” και θα γνώριζα νέο κόσμο… Πολύ γρήγορα οργανωθήκαμε, κάποιοι παληοί γνωστοί, κάποιοι καινούριοι, έγινε μιά ομαδούλα εργασίας και μαζευόμασταν, κάναμε τις εργασίες μας, περνούσαμε καλά, και παίρναμε και βαθμούς…
την Κυριακή 10/6 ήρθε η μέρα των γραπτών εξετάσεων. Σα μαλάκας αδιάφορος τόμαθα την Πέμπτη το βράδυ. Που να βγεί η ύλη.. 4 βιβλία.. είχα χάσει και την τελευταία συνάντηση με τον καθηγητή, μια και ήταν στις 11 και εγω είχα γυρίσει στις 9 το πρωί σπίτι…
μαλακία, γιατί από ότι είπαν τα παιδιά, σχεδόν ότι τους είπε, έπεσε…
προλάβαμε και κάναμε 2 συναντησούλες, αλλά επικράτησε ο χαβαλές.. Σάββατο βράδυ, αποφάσισα να μην πάω Waterboys και να κάτσω να “διαβάσω”.. διάβασα 3-4 ώρες, τι να πρωτοπρολάβω, αλλά απο τα 4 σκονάκια μου, τα 2 φάνηκαν τελικα χρήσιμα…
έσκασα και κατά τις 12+ αποφάσισα να βγω για κανένα ποτάκι… Έτσι άρχισε η σφαγή του Δραμαλη.. Πέτυχα το Μέγα Μαντρόσκυλο Φώντα στο Ούρμπαν, και το ποτάκι έγινε 4 βότκες. ήταν 2+ και σκεφτόμανε να την κάνω για σπίτι, όταν ο ΜΜΦ (Μέγας Μαντρόσκυλος Φώντας) έριξε την ιδέα… πάμε για μιά ψιλή στο Ταξείδι.. ένα μισαωράκι θα κάτσουμε.. για μιά τσίμπλα…
εκεί άρχισε η σφαγή… κοροιδεύοντας μερικές μουσικές (φανταστείτε να ακούγεται το “σε ένοιωσα μέσα μου παντού” και εμείς να χαιδεύουμε τον κυλινδρικό σωλήνα του κλιματισμού πάχους 40 cm, πολύ γκέη φάση..) γουστάροντας αλλες (έβαλε Ramones, χορεύαμε σαν κρετίνοι και φωνάζαμε βάλε Motorhead)..
Βρήκαμε και κάτι πιτσιρίκες και πιάσαμε κουβέντα, αλλά ο ΜΜΦ γούσταρε κάτι ξανθές σκυλίτσες από πίσω… Ηταν και ένας 55άρης με μπεζάκι κουστούμι και κόκκινη γραβάτα και όλοι συμφωνήσαμε πως είναι εφιάλτης η σκέψη να καταντήσουμε έτσι…
κατα τις 5+ είπαμε να φύγουμε, αλλά έπεσε σύρμα απο τις ΜΜΕ+ΜΜΝ (Μέγα Μαντρόσκυλο Ευγενία + Μέγα Μαντρόσκυλο NoName) που ήταν στο Λίντο για χορό και επανέκαμψαν προς Ταξείδι μεριά… Ήρθαν με τρελλά κέφια, έγινε ένα ντιρλανταντά, πήγαμε την ΜΜΕ σπίτι (Ευκαρπία περικαλώ, και η μαμά της ήταν στο μπαλκόνι, στις 7+ το πρωί..), μετά τον ΜΜΦ, μετά την ΜΜΝ και γύρισα 9+ σπίτι.
Έπεσα νεκρός και στις 11:45 ξύπνησα να πάω να δώσω…
τι να δώσω, κατέβηκα την Ολγας με τις μπάντες, μπας και προλάβω, ευτυχώς βρήκα και πάρκαρα μπροστά στο Μακεδονίας, και μπήκα μέσα… όλοι φρέσκοι και καλοζωισμένοι, εγώ τίγκα στην βότκα άντε να γράψεις functions σε C.. Ούτε καν στυλό δεν είχα πάρει μαζί μου..
Παρόλα αυτά, βοήθησα και τον Χαρούλη που έκατσε δίπλα μου, αλλά δεν την βλέπω να τη βγάζω τη χρονιά…
θα μου πείτε, στα @@ σου.. και θα συμφωνήσω.. αλλά ρε γμτ, θα μπορέσω να τελειώσω κάτι σε αυτή τη ζωή ? Για κάποιον που με ξέρει, ηταν αυτονόητο ότι θα το γαμούσα στο τέλος, αλλά με πείραξε… έφαγα ήττα, και είχε καιρό να συμβεί..
Αφού να φανταστείτε, γύρισα σπίτι και κοιμήθηκα από τις 18:00 ως τις 22:30 !!! Εγώ που κοιμάμαι 3-4 ώρες τη μέρα… !
ευτυχώς είμαι αυτο-λιπαινόμενος και αυριο-μεθαύριο θάχει φύγει, αλλά νομίζω πως πρέπει την Τρίτη να δω Λέμμυ μπας και το ξεπεράσω γρηγορότερα…
Μότορχεντ ρε μουνιά, Μότορχεντ….
υ.γ. τώρα μου καίγεται ο κώλος να κατέβω κανένα Ντίζυ, αλλά νομίζω πως θα το παίξω ο βασιληάς των γκευ και θα κάτσω να δω κανένα έργο στην τηλεόραση (μπλιάχ..)
