Σαν σήμερα κάποιος κάθισε στο γραφειάκι του, άνοιξε τον υπολογιστή του και χάζευε τα mail του και το facebook. Μόλις είχε γυρίσει από έξω, καλή παρέα, φίλοι, μπυρίτσες, ανώδυνες κουβέντες. Η καρδιά του ήταν αλλού όμως. Κάπου νότια, στην Κρήτη…. (READ MORE)
Γκρίζα είναι τα σεντόνια κι’ όλο τσαλακώνονται μαύρη είναι κι’ η ζωή μας κι οι ψυχές λερώνονται.. Και ποιά είναι η διαφορά δηλαδή; Ανάμεσα στο “είσθαι” και στο “φέρεσθαι & φαίνεσθαι”; Τυπική και επουσιώδης, ο χαρακτηρισμός ο ίδιος, αλλά για… (READ MORE)
Μου έλεγε μια φίλη μου, πως είμαι άνθρωπος που βλέπει το ποτήρι μισοάδειο, σκοτεινός, ότι αρέσκομαι στην μελαγχολική πλευρά των πραγμάτων, ότι μου αρέσει ο πόνος και η δυστυχία. Φυσικά το αρνιόμουν και το αρνιέμαι, δεν θεωρώ πως είμαι άνθρωπος… (READ MORE)
Συζητούσα με την Νεφέλη για τον Ματωμένο Γάμο του Λόρκα. Τότε σαν έμπνευση μου ήρθε η ιδέα να την μυήσω στον Λόρκα, με μια τελετουργία μοναδική. Το Bodas de sangre, σε σκηνοθεσία του Κάρλος Σάουρα. Antonio Gades (τον χάσαμε το… (READ MORE)
Καθόμουν και έγραφα, έγραφα, έγραφα. Οι σκέψεις μου χτυπούσαν στο πλητρολόγιο, ραγδαία, σαν χοντρή καλοκαιρινή βροχή. Γύρισα και κοίταξα δεξιά, είδα το πράσινο φεγγάρι, πόσο όμορφο έδειχνε. Συνέχισα, κάτω απο το βλέμμα του “τελειοποιητή” μου, Οι σκέψεις απλωνόταν σαν βούτυρο… (READ MORE)