Ο Θόδωρος καθόταν στον έναν καναπέ με τα πόδια στο τραπεζάκι και διάβαζε ένα βιβλίο του Χωμενίδη. Από πάνω του, η φωτογραφία της βασίλισσας Ελισάβετ, στο αδαμάντινο Ιωβηλαίο, στα ανάκτορα του Μπάκινχαμ.
Ο Ψηλός καθόταν στον άλλο καναπέ, σταυροπόδι, με τα δυο του πόδια να ακουμπάνε ταυτόχρονα στο πάτωμα και κάτι έγραφε στο κινητό του.
ο Αρτίστας καθόταν στο γραφειάκι που είχε τον υπολογιστή του, με μια πελώρια οθόνη/τηλεόραση από πάνω, στον τοίχο και έβλεπε ένα βιντεάκι του Stromae.. Φορμιντάμπλ,φορμιντάμπλ, σιγοτραγουδούσε..
Ήταν φθινόπωρο, αλλά έκανε ακόμα ζέστη, είχαν την μπαλκονόπορτα ανοιχτή και τον ανεμιστήρα επίσης, σε κάποια στιγμή ακούστηκαν βήματα στις σκάλες και μπήκε μέσα ο Άλκης.
-Παίδες, θα κατεβώ στο μαγαζί, ψήνεται κανείς;
-Μπά, έχω το βιβλίο και αύριο ξυπνάω νωρίς, είπε ο Θόδωρος..
-Και εγώ βαριέμαι, είπε ο Ψηλός, χωρις να σηκώσει το βλέμμα απο το κινητό..
-Σιγά το βιβλίο, ρε, είπε ο Άλκης. Τίποτε γκομενίστικο θα είναι, τα καινούρια του είναι μάπα, ευπώλητα λέει.. Σαν τον Μαρίνο Φακιδά ή τον Παλάσκα, δεν έχει..
-Καθόλου σε πληροφορώ, απάντησε ο Θόδωρος, ειναι αυτοβιογραφικό και με μπόλικο κομμουνισμό. Βιβλιάρα ειναι.
-Σιχαίνομαι τον Χωμενίδη, όσο εσύ το πεπόνι, του είπε ο Άλκης, απλά παραδέξου πως γερνάς και γίνεσαι ευσυγκίνητος, συνεχισε.
-Δεν είναι κακό αυτο, είπε ο Θόδωρος, ωριμάζω όμορφα και βγαίνουν τα θηλυκά στοιχεία του χαρακτήρα μου..
Ο Ψηλός ανασήκωσε το βλέμμα του από το κινητό..
-Αντε και Χόρχε Μπουκάι, του είπε ο Αλκης, γελώντας.. και τον άλλο τον Λιβανέζο, τον Χαλίλ Γκιμπράν.
-Μπουκάι, Γκιμπράν και Κοέλιο είναι στην ίδια κατηγορία με το πεπόνι.. τους σιχαίνομαι ! Εσύ διαβάζεις τέτοια, ευαίσθητη ψυχή.. είπε ο Θόδωρος.
-Κοέλιο έχω διαβασει τα 8 ή 11 λεπτά, μόνο και μόνο για να φυστικώσω αυτήν που μου το έδωσε, αρωματισμένο και τυλιγμένο σε κοκκινη κορδέλα, είπε ο Άλκης. -Και για να μην θυμάμαι ακριβώς τον τίτλο, καταλαβαίνεις το πόσο με άγγιξε.. Γκιμπράν και Μπουκάι έχω διαβάσει, ο πρώτος μου αρεσει κιολας, το λέω χωρίς να ντρέπομαι, αν και θα το αρνηθώ αν επικαλεστείς αυτή τη δήλωση μου δημόσια..
-Εγω προτιμάω να φυστικώνω με Μπουκόφσκι, είπε ο Αρτίστας.. Τι σκατά πορνόγεροι είμαστε; Κάθομαι λίγο και στο πιάνο, 3 συγχορδίες και στανταράκι το κρεβάτωμα..
-Το να ψήνεις μια γκόμενα με Μπουκόφσκι είναι σαν να δίνεις γεμάτο όπλο σε μωρό παιδί, είπε ο Άλκης. Μια φορά τον χρησιμοποιήσα, τα ποιήματα του, όχι τις ζεστές αχνιστές κουράδες του και έκανα 6 μήνες να την ξεφορτωθώ..
Ο Ψηλός ξανασήκωσε το βλέμμα του.. -Ψήνετε γκόμενες με βιβλία που μιλάνε για ζεστές αχνιστές κουράδες;
-Ισως θάπρεπε να το δοκιμάσεις, είπε ο Αρτίστας γελώντας.. -Να ένας τρόπος που σου ξέφυγε!
-Το μόνο βιβλίο που υπήρξε ποτέ σπίτι μου και το έφερα και εδώ όταν συγκατοικήσαμε, είναι ένας τηλεφωνικός κατάλογος του 1984, που τον έχω για να κρατάει την πόρτα ανοιχτή καμμιά φορά.. είπε ο Ψηλός.
-Σοβαρά, δοκίμασε το, του είπε ο Άλκης. Ξεκίνα βάζοντας κανένα στάτους στο Facebook, να δεις αν θα τσιμπήσει καμμιά.
-Εγώ ρε μαλάκες, γράφω βιβλία, δεν διαβάζω. Για να ψήσω, είμαι ικανός να γράφω νύχτα ολόκληρη.. Αν ο Ζούκεμπεργκ μας χρέωνε με τη λέξη στον messenger, θα ήμουν καταχρεωμένος. Μην ξεχνάτε και το ποιήμα που έγραψα στη σκοπιά, στον Έβρο, το 1982.. Ένα, αλλά ουσιαστικό, έχει μέσα του όλη τη σοφία της ζωής..
Ο Άλκης στάθηκε στο μέσο του δωματίου, σήκωσε το δεξί χέρι με τον δείκτη προτεταμένο και άρχισε να απαγγέλει.. Μετά την πρώτη στροφή, ο Θόδωρος συνέχισε μαζι του:
-Μιά πίπα μόνο ζήτησα,
και μούκανες πέντε-έξι,
μα, πως την είδες τη δουλειά,
ο πούτσος μου θα αντέξει;
Ξέσπασαν σε γέλια όλοι μαζί, ο Αρτίστας πού ήξερε λιγότερο τον Ψηλό δεν μπορούσε να κρατηθεί.. -Ειστε παντελώς ανόητοι, είπε.. -Σαν την βλακεία δεν έχει, είπε κάποιος..
Άλκη, θα κατεβώ και εγώ μαζί σου, είπε ο Αρτίστας, ψήνω και ένα γκομενάκι, θα της δώσω ραντεβού εκει, νάχω και παρέα για να μπορώ να διαφύγω αν μου βγει μάπα το καρπούζι.
-Πάμε με το δικό σου, είπε ο Άλκης, είχα σκοπό να κατεβώ με τη μηχανή, αλλά αφού είμαστε δύο, το βανάκι παρκάρει πιο εύκολα..
