Ποίηση

Η πρώτη νυχτερινή διαδρομή με την βαριά μοτοσυκλέτα, συνεχίζονταν για λίγο ακόμα, εσύ δούλευες πρωί, ήθελα όμως να αφήσουμε τα χνάρια μας νωπά στους πρωινούς διαβάτες, τρέχαμε αγκαλιά, εγώ με το τιμόνι, εσύ με εμένα, πότε ήσυχα, πότε μανιασμένα, ήσουν… (READ MORE)

-Να είσαι μόνος και να χαίρεσαι για αυτό, να ζεις χωρίς να περιμένεις την ανάσταση, να είσαι μόνος και να χαίρεσαι για αυτό, να είσαι έτοιμος για κάθε Επανάσταση. Συμπλήρωμα άλλου αιώνα Πόσο βαριά μπορεί να πλήρωσα αυτές τις ιδέες… (READ MORE)