Πριν μερικές εβδομάδες, πήγα την κόρη μου που είναι 13 χρονών για paintball, μαζί με καμμιά 10αριά συμμαθητές της.
Ο υπεύθυνος τους έκανε μιά γρήγορη ενημέρωση σχετικά με τους κανόνες, τον εξοπλισμό με σχετικά αυστηρό ύφος, γιατί μικρά παιδιά ήταν, μην έχουμε κανένα ατύχημα..
Αφού τελείωσε, ρώτησε τα παιδιά, αν έχουν ερωτήσεις.
Δυό-τρία, ρώτησαν πράγματα σχετικά με τα όπλα, με τις μάσκες, κλπ..
Τότε ένα κοριτσάκι, με σοβαρό ύφος τον ρώτησε:
-Κύριε, υπάρχει περίπτωση να πεθάνουμε ;
Αυτός γέλασε και απάντησε αρνητικά.
Γελάσαμε και εμείς, με την αδυναμία του παιδιού να καταλάβει πως είναι άλλο ο πραγματικός θάνατος και άλλο ο “θάνατος” στο paintball.
Συζητήσαμε πως δεν μπορούν να το ξεχωρίσουν, γιατι “πεθαίνουν” στο paintball, “πεθαίνουν” στο playstation, “πεθαίνουν” στα online computer games..
Αλλά η ζωή τους συνεχίζεται.
Τέτοια αδυναμία είχαν και τα “παιδιά” που έρριξαν τις μολότωφ, στερώντας τη ζωή απο 3 ανθρώπους.
Δεν μπορούν να καταλάβουν πως άλλο τα παιχνίδια και άλλο το να στερείς μια ανθρώπινη ζωή..
Διαφωνώ Γιώργο. Και αρνούμαι να το δω φιλοσοφικά το ζήτημα. Προσωπικά πιστεύω ότι όσοι πέταξαν τις μολότωφ, ήξεραν πάρα πολύ καλά και τι έκαναν και τι αποτέλεσμα προσπαθούσαν να επιτύχουν.
Να υπενθυμίσω ότι η μία γυναίκα ήταν εγκυμονούσα. Άρα +1 στο σύνολο.
Δεν μπορώ να αξιολογήσω εάν αυτό που γράφεις ισχύει, γιατί απλά δεν ξέρουμε ποιοι ήταν αυτοί που το έκαναν. Μέχρι αυτή τη στιγμή που γράφω, αυτόπτες μάρτυρες μιλούν για τρία άτομα, εκ των οποίων το ένα γυναίκα…
Θέλω να πείσω τον εαυτό μου ότι αυτοί οι τρείς ήταν “φτιαγμένοι” όταν το έκαναν. Ιδίως για την κοπέλα πιέζομαι περισσότερο να το πιστέψω, διότι ως γυναίκα κι εγώ δυσκολεύομαι να βρω κάποια αιτία για το πως εκείνη, ένα πλάσμα φτιαγμένο να χαρίζει ζωή, μπόρεσε να πάρει 4 μονομιάς.
Χρειάζομαι να πιστέψω αυτή τη δικαιολογία, κι ας είναι ψέμα. Διότι διαφορετικά θα πρέπει να αρχίσω να φοβάμαι γύρω μου τα πάντα…και ποτέ δεν ήμουν δειλή ή φοβιτισάρα
klap κάνω έναν απλό (ίσως απλοϊκό) συλλογισμό:
1. Εντοπίζονται και συλλαμβάνονται οι δράστες
2. Απαγγέλονται οι αρμόζουσες κατηγορίες.
3. Στη δίκη η υπεράσπιση ισχυρίζεται ότι οι δράστες ήταν υπό την επήρεια.
4. Ας θεωρήσουμε ότι δεν αθωώνονται, αλλά ότι επιβάλλονται μειωμένες ποινές.
Με δυο λόγια, το παλιοτόμαρό τους το γλυτώνουν φτηνά.
Εξακολουθείς να χρειάζεσαι να πιστέψεις αυτή τη δικαιολογία;
Δεν ξέρουμε ποιοι το έκαναν, ξέρουμε όμως ότι ο κόσμος έξω από την τράπεζα την ώρα που πετούσαν τις μολότωφ μέσα οι δράστες, φώναζε «φωτιά στους απεργοσπάστες».