Έτσι λοιπόν, σε ένα κακό οικονομικά, συναισθηματικά και προσωπικά κλίμα πέρασε το πρώτο εξάμηνο και στα μέσα του καλοκαιριού, έρχεται το έμφραγμα… Το παρακάτω κομμάτι γράφτηκε στο κρεβάτι (όχι του πόνου) του νοσοκομείου, όπου πραγματικά χεσμένος, ένοιωσα την μικρότητα μου… (READ MORE)
Καλοκαίρι του 2018.. Έχω σταματήσει από μια δουλειά, η οποία ήταν μεν ενδιαφέρουσα, αλλά ο εργοδότης ήταν η επιτομή του ηλίθιου. Είχα φτάσει σε ένα σημείο να χάσω την εμπιστοσύνη μου στην εργοδοσία, πέραν του ότι λόγω ανεργίας ήμουν στα… (READ MORE)
Καλοκαίρι του 2017.. Το μαγαζί πάει από το χειρότερο στο χειροτερότερο. Οι προσπάθειες του Θανάση και των παιδιών δεν φτάνουν. Πάω να δω τα ζάχαρα μου στο Ιπποκράτειο, μου μετράν την πίεση όχι μόνον στο χέρι, αλλά και στα τέσσερα… (READ MORE)
Είναι καλοκαίρι του 2016. Είχα τότε ένα μπάρ στην παραλία, είναι 21:30 περίπου, καθόμαστε έξω με κάτι παλιές μου συμμαθήτριες. Ξαφνικά αρχίζω και ζαλίζομαι. Εχω μια αδυναμία, αδυνατώ να εστιάσω κάπου, δεν μπορώ να σταθώ όρθιος. Η Φωτεινή, με παίρνει… (READ MORE)
Όλοι μας δημιουργούμε τέρατα. Το θέμα είναι να μην τα αφήνουμε να μας καταβροχθίζουν. Επίσης, ακόμα και τα τέρατα γεννιούνται αγνά και αθώα. Η σκληρότητα της κοινωνίας και η απόρριψη τα κάνει αυτό που καταλήγουν. Μια γυναίκα που πάλαιψε για… (READ MORE)