σκέψεις πάνω στην οικονομική κρίση

Πολύς ο λόγος για την οικονομική κρίση, την ακρίβεια, τα μέτρα της κυβέρνησης, το μέλλον της οικονομίας. Εγώ αυτό που έμαθα στα πενήντα-παρά χρόνια μου είναι πως όπως λειτουργεί μια οικογένεια, λειτουργεί μια κοινωνία.

Σε μια οικογένεια, ζευγάρι ή έστω δυο συζούντες γκόμενους υπάρχει η γυναικεία και η ανδρική οικονομία. Στα ζόρια, η γυναίκα περικόπτει τα έξοδα, ψωνίζει λιγότερα, φθηνότερα. Ο άνδρας κάνει ακόμα μια δουλειά. Στην περίπτωση που το ζευγάρι δεν “βγαίνει”, η γυναίκα περικόπτει τα έξοδα, ο άνδρας αυξάνει τα έσοδα.

Αυτή η συνθήκη αντικατοπτριζόμενη σε μια κοινωνία είναι το λεγόμενο ισοζύγιο. Τι ξοδεύει ένας λαός και τι εισπράττει. Εάν δεν υπάρχει ισορροπία, υπάρχει πρόβλημα. Αν τα εισαγόμενα Καγιέν είναι περισσότερα από τα εξαγόμενα ροδάκινα, τότε είναι μαθηματικά σίγουρο πως σε λίγο δεν θα έχουμε λεφτά να πληρώσουμε τη δόση του Καγιέν μας.

Μέχρι στιγμής η κυβέρνηση μας αντιμετωπίζει την κρίση με τον γυναικείο τρόπο. Περικόπτει από εδώ και από κει, προσπαθεί να συμμαζέψει την φοροδιαφυγή (που είναι μεγάλη πληγή) σε μια προσπάθεια περικοπής των εξόδων.

Αντίθετα, δεν βλέπω μια “ανδρική” αντιμετώπιση σε θέματα που μπορούν να φέρουν χρήματα στην Ελλάδα. Ίσως μόνη “αντρίσια” κίνηση του Γερουλάνου, το ότι δήλωσε πως όποιος τουρίστας χάσει λεφτά από απεργίες, πορείες και φυσικές καταστροφές θα αποζημιωθεί. Δεν βλέπω τίποτε που να μιλάει για ανάπτυξη, για να παταχθεί η ανεργία και να ευημερήσει ο τόπος.

Λένε πως το έλλειμμα μας φτάνει το 13-14% του ΑΕΠ μας. Λένε επίσης πως ο τουρισμός είναι το 20% του ΑΕΠ. Ερώτημα απλό.. Πόση προσπάθεια θέλει να ανεβεί ο τουρισμός στο 34% και να υπερκαλύψει το έλλειμμα ;

Η απάντηση είναι μία.. θέλει πολλή προσπάθεια. Όταν έχουμε ένα κρουαζιερόπλοιο στον Πειραιά με 5000 τουρίστες, που θέλουν πως και πως να βγουν στην Αθήνα και να ξοδέψουν τα χρηματάκια τους, δεν μπορείς να τους εμποδίζεις ακόμα και αν το αίτημα σου είναι 100% δίκαιο. Τι φταίει ο ταβερνιάρης απέναντι, να εμποδίζεται από τον καθοδηγούμενο ναυτεργάτη να προσφέρει φαγάκι στον τουρίστα, γεμίζοντας την τσέπη του αλλά και την τσέπη του κράτους ;

Μην ξεχνάμε πως 23% είναι το ΦΠΑ και 25%-35% η φορολογία, άρα τα μισά λεφτά του τουρίστα πάνε στο κράτος, άρα ξεφορτώνονται από την πλάτη μας. Εγώ τουλάχιστον έτσι το βλέπω.. Κάθε τουρίστας που ξοδεύει ένα ευρουδάκι, με ξεφορτώνει από μισό ευρώ που χρωστάω.

Πραγματικά πιστεύω πως η χώρα θα “βγει” από την κρίση. 10-20 καλούς τεχνοκράτες θέλουμε, με καθαρό μυαλό και τα χέρια ελεύθερα. Α, και το κυριότερο, μόλις συνέλθουμε οικονομικά να μην επενδύσουμε ξανά σε Καγιέν..

Προχτές μιλούσα με την φίλη μου την Πόπη, που είναι μουσικός και μου έλεγε πως δεν επιτρέπεται μια χώρα να έχει μόνον 5 ορχήστρες και στην οικονομική κρίση να κλείνει η μία (Λυρική). Της ανταπάντησα με τα λόγια ενός φίλου που δουλεύει στο Πολιτισμού, που μου είπε πως η Λυρική είχε μοδίστρες των 4-5.000 ευρώ και στις υπερπαραγωγές έκανε outsourcing τα κουστούμια.

Το χάσμα ανάμεσα στον φίλο μου τον Νίκο που δουλεύει για 800 ευρώ, έχει 3 χρόνια να πάρει επίδομα άδειας και φέτος δεν πήρε δώρο Χριστουγέννων και στην μοδίστρα της Λυρικής που έπαιρνε 5.000 και δούλευε 10-20 ώρες το μήνα είναι μεγάλο.

Για να κλείσει αυτό το χάσμα, δεν θέλει μίσος, μεγάλα λόγια και κακίες. Αυτό που χάσαμε τόσα χρόνια είναι οι δυνάμεις συνοχής και συνάφειας που μας ένωναν σαν λαό. Θέλει βοήθεια από τον έναν στον άλλον και όλοι μαζί να αλλάξουμε την εικόνα της χώρας στο εξωτερικό. Τα διφραγκάκια θα έρθουν από το εξωτερικό, αρκεί να τους πείσουμε πως αξίζει να τα δώσουν σε εμάς και να τους δούμε ευχαριστημένους όταν φεύγουν…