Σαν σήμερα κάποιος κάθισε στο γραφειάκι του, άνοιξε τον υπολογιστή του και χάζευε τα mail του και το facebook. Μόλις είχε γυρίσει από έξω, καλή παρέα, φίλοι, μπυρίτσες, ανώδυνες κουβέντες. Η καρδιά του ήταν αλλού όμως. Κάπου νότια, στην Κρήτη.
Πήρε το κινητό του και με μιάν ανάσα έγραψε:
hard as a rock,
soft as a kiss,
sweet as honey,
keep on shinin’!
Πάτησε την αποστολή και κοίταξε τον ουρανό απο το ανοιχτό παράθυρο.
Κάπου νότια, κάποια ήταν με τις φίλες της σε μια παραλία. Ήταν ξαπλωμένες στην άμμο, χάζευαν τον ουρανό και κουβέντιαζαν μέσα στη νύχτα. Ξαφνικά ακούστηκε ο ήχος μηνύματος από ένα κινητό. Το διάβασε, ένοιωσε, ένα γλυκό χαμόγελο ζωγραφίστηκε στο πρόσωπο της και απάντησε:
Πόσα αστέρια έχει ο ουρανός;
Σε λίγα λεπτά είχε έρθει η απάντηση:
Αμέτρητα, άπειρα.
Το παραπάνω αυθόρμητο τετράστιχο έγινε το σλόγκαν μιάς εποχής..
keep on shinin’!
Όταν κάποια στιγμή, τέλειωσε η εποχή, το στιχάκι ξεχάστηκε..
Μέχρι τη στιγμή που του είπαν πως την είδαν με τον Άλλο..
Ο Άλλος από Άλλη πόλη, εδώ, μαζί της, στα τρένα που φεύγουν.
Θύμωσε, οργίστηκε, ανακατεύτηκε, αλλά επειδή είχε κανόνα της ζωής του τον βαρύνοντα λόγο, γρήγορα ηρέμησε και σκέφτηκε πως εμμένει στην αρχική του σκέψη..
..keep on shinin’, με οποιοδήποτε τρόπο και με οποιονδήποτε..
“Όταν κάποια στιγμή, τέλειωσε η εποχή”
υπαρχει ομως για καποιους ανθρωπους μια τετοια εποχη να μην τελειωνει ποτε?
και οταν βρισκονται να ζουνε το ιδιο παθος?
δυνατα συναισθηματα μπλεγμενα με ζωωδη ενστικτα… ο καλυτερος συνδυασμος….
κι ας υπαρχουν αλλοι, μιας και οι συγκυριες τις ζωής δεν τους επετρεψαν να ειναι μαζι…
ή μπορει καποια στιγμη να ειναι…
Τι κάνουν τ’αστεράκια ψηλά στον ουρανό? Λάμπουν!Κι επειδή λάμπουν τα βλέπουμε κι εμείς κι ονειρευόμαστε.Κι αν έχουμε και κάποιον να τα βλέπουμε μαζί είναι πιο όμορφα. Κι εμείς έτσι είμαστε. Άλλοι πιο φωτεινοί, άλλοι θολοί, κάποιοι παίρνουν λάμψη απο το διπλανό που γενναιόδωρα φωτοδοτεί τους γύρω…όμως η φλόγα είναι μέσα στον καθένα και σιγοκαίει. Σαν τον καυστήρα του καλοριφέρ που περιμένει να γυρίσει ο διακόπτης για να δυναμώσει… Φτωχή παρομοίωση αλλά έχει μια λογική..Άλλοι σαν του κομήτες,εκτυφλωτικοί με σύντομη διάρκεια, χαράζουν τον καμβά της ζωής όσων τους πλησιάζουν κια αφήνουν πίσω τους συντρίμια κατά την πρόσκρουση. Το στερέωμα είναι εδώ. Η επιλογή δική μας.