Έτσι λοιπόν, σε ένα κακό οικονομικά, συναισθηματικά και προσωπικά κλίμα πέρασε το πρώτο εξάμηνο και στα μέσα του καλοκαιριού, έρχεται το έμφραγμα…
Το παρακάτω κομμάτι γράφτηκε στο κρεβάτι (όχι του πόνου) του νοσοκομείου, όπου πραγματικά χεσμένος, ένοιωσα την μικρότητα μου μπροστά στον θάνατο, σε εκεινο το κλίκ που φέρνει το μαύρο…
Σε αυτήν την περιπέτεια προσπάθησα να μείνω θεατής, βλέποντας τον Γιώργο να παλεύει για τη ζωή του και προσπάθησα να το αντιμετωπίσω με χιούμορ. Εξάλλου τι θα λέγανε αυτοί που με ξέρουν, αν μπροστά στο θάνατο άρχιζα τα “παναγιά μου και χριστέ μου”.. 🙂 Πάμε λοιπον στο κεφάλαιο έμφραγμα…
Το έμφραγμα – Ειμαι ο αρχοντας των συμπτωσεων..
3η φορα μπαινω νοσοκομειο και εφημερευει το Παπαγεωργιου..
Όπως έγραψα και στο προηγούμενο κομμάτι, από το πρωί είχα έναν πόνο ψηλα αριστερά στο στήθος, νόμιζα πως ήταν μυοσκελετικό, την έπεφτα λίγο, περνούσε.. Κατά τις 10 το βράδυ, κατεβαίνω να δώσω ένα καμμένο βίντεο σε εναν φιλο και να πάρω κάτι ροδάκινα απο έναν άλλο.. Ο οποίος έρχεται με τη γυναίκα του, που ειναι νοσηλεύτρια.. Μόλις την βλέπω, ένα φλάς ανάβει.. Στηθάγχη !! Ανεβαίνω στο σπίτι, μιλάω με τον γιατρό μου που με παροτρύνει να τσακιστούμε να πάμε στο νοσοκομείο, εγω επιμένω να κάνω ένα μπάνιο και να αλλάξω βρακί (οπως μας λέγαν οι μανάδες μας), όντως έτσι γίνεται, βγαίνοντας απο το μπάνιο, παθαίνω την μεγαλύτερη κρίση.. παίρνω μια ασπιρίνη, την πεφτω ακίνητος, ψόφιος κοριός, σκεφτόμενος πως κανεις δεν εχει κλειδιά του σπιτιού μου..
Ο γιατρος μου είχε γυρισει χτες απο διακοπες και τελικα ανεβαίνουμε μαζί στο νοσοκομείο..
Στο δρόμο κανονίζω ποιός θα πάρει τα μοναδικά περιουσιακά μου στοιχεία, το μηχανάκι μου και τις τσόντες μου 🙂
23:35 εισαγωγή.. Κατευθειαν στην εντατική, παρακολούθηση για κανα μισάωρο, μετά χειρουργειο.. γυμνός και χεσμένος με ένα σύρμα χωμένο απο τον καρπό που πάει στην καρδιά, 3 γιατροί από πάνω μου, οι οποιοι με αντιμετωπίζουν σαν demo. -Θα του βάλω το στεντ εδω, εις τρόπον ώστε αν κάνει στο μέλλον μπαιπάς, να μπορούν να κόψουν..
10.000 frames per second η ζωή σου μπροστά στα μάτια σου… Είναι η στιγμή που καταλαβαίνεις πως η μετάνοια δεν εχει κανένα νόημα.. Ας μην το έκανες..
Να μην τα πολυλογώ, στις 02:00 ήμουν ξανα πίσω στην εντατική, έτοιμος, κομπλές, φτιαγμένος.. Μαλάκα, τη γλύτωσα.. Δοκάρι, γραμμή και έξω !!!
Στο διπλανο θαλαμο ειναι επισης με πρόβλημα ο Γιώργος ο Μουντζούρογλου.. Τον καταλαβαίνω όταν κάποια στιγμή ακούω τη λέξη “Γερομπισμπίκη” από δίπλα, λέω δεν θα ειναι για μένα, ήταν όμως.. 🙂
Ο οποιος επισης φαινεται να τη γλυτωνει..
Υ.γ. Τα στεντ (αγγειοπλαστική) γινανε, σε 2 μερες βγαινω απο την εντατικη, σε 5 απο το νοσοκομειο..
Αφου εφτασα τοσο κοντα στον ψοφο και δεν πτοηθηκα, θα επικάλεσθω τον Στελιο.. Κι αν χιονιζει και αν βρεχει, το αγριογουρουνο αντεχει..
Ναναι καλα αυτοι που με στεναχωρουνε… 😉
Και νάμαι καλά να τους διαψεύδω 🙂
Ημερολογιον καταστρωματος, ημερα 2η..
Πριν 24 ωρες, μολις ειχα βγει απο το μπανιο (στα νοσοκομεια παντα καθαροι και με καινουριο βρακι). Με ειχε πιασει μια δυνατη στηθαγχη, πηρα μια ασπιρινη και ξαπλωσα 10 λεπτα..
Μετα, πηγα πηρα τον γιατρο μου και ηρθαμε στο νοσοκομειο.. Μπηκαμε στην ουρα με αλλους 1000 πραγματικους η κατα φαντασιαν ασθενεις και σε 20′ πηραμε το δρομο για τον καρδιολογο..
Αυτο που κανει την εφημερια του Παπαγεωγιου πιο γρηγορη ειναι το οτι κρατιεται η σειρα, ειναι ολα μηχανοργανωμενα και οι συνοδοι δεν μπαινουν στα εξεταστηρια.
12 και κατι ημουν στην μοναδα στεφανιαιας και με εστειλαν κατευθειαν για στεφανιογραφια και επισκευη αν διαπιστωναν κατι.. Οντως, η lda, η μεγαλυτερη αρτηρια που αιματωνει την καρδια, ηταν φραγμενη σε 2-3 σημεια. Υποψιν πως αυτην την αρτηρια τη λενε και widowmaker για ευνοητους λογοι.. Ακόμα δεν εχω παρει διαζύγιο, οπότε τυπικά μια χήρα θα την άφηνα..
Ειχε ενδιαφερον να νοιωθεις να σου βαζουν 1,5 μ ντιζα απο τον καρπο και να φτανει στην καρδια. Μπηκαν απο τον καρπο, παρα το οτι μου κανανε μποτε και στον αριστερο προσαγωγο και ετσι γλύτωσα με γρηγορότερη αποθεραπεία.
Σε καμμια ωριτσα ειχαν τελειωσει, ο περιεργος πλην ομως χεστης γιατρος μου, ηταν παρων, ντυμενος με μολυβενια φορεσια για να αποφυγει τα μπεκερελ του ακτινολογικού μηχανήματος..
Επιστροφη στην εντατικη, δεν μπορεσα να κοιμηθω, τα φωτα αναμμενα και γεροι και γρηες να σκουζουν.. Μολις με βαλαν στο κρεβατι, ακουω απο διπλανο χωρισμα: “γερομπισμπικη”, γυρναω και βλεπω τον Μουντζουρογλου, εναν παλιο φιλο απ τα 80ς..
Τωρα αρχιζουν τα καλα.. Μια γρηα, ετων 81, φτυστη η Κικη Δημουλα τραβουσε τα καλωδια και τους καθετηρες, μεχρι που τη δεσανε, και φωναζε: “Μακαριε, Μακαριε..” οχι αυτον της Κυπρου αλλα τον γιο της. Ποιος βγαζει το παιδι του ετσι; Καποιος που παντρευεται καποιον Άθω, μηπως;
Υποψιν πως οταν ηθελα να κατουρησω το εκανα σε μια παπια απο ανακυκλωμενο χαρτι. Εχει την πλακα του, να γερνεις στο πλαι και να κατουρας στην παπια, εχοντας ενα ηλιθιο βλεμμα ευχαριστησης.
Στην εντατικη ηταν και ενας 15χρονος κεραυνοβολημενος.. Το αστροπελεκι επεσε στα 50μ με αποτελεσμα ο πιτσιρικας να κανει υπεροχη αποτριχωση, αλλα να μυριζει καψαλισμενο κοτοπουλο… Οπως ειχε το κινητο του στην τσεπη της βερμουδας, επαθε ενα εγκαυμα ακριβως στο σχημα του. Το σημαδι θα του μεινει χρονια.. Η παναγια η samsung-ο-κρατουσα..
Επισης το ακουογραμμα που του κανανε ηταν μια ευθεια γραμμη..Τι; Διακοπες στο Πορτο Κουφο τωρα… Τι;
Πολλοι αμφισβητουν τη σοβαροτητα της περιπετειας μου, και εγω ο ιδιος.. Αισθανομαι αμηχανα καλα. Ηταν δοκαρι, γραμμη και εξω.
Ειχα που ειχα περιεργες αποψεις για τη ζωη και το θανατο, τωρα πραγματικα πιστευω πως οσο λιγοτερα εχεις να χασεις, τοσο λιγοτερο τον φοβασαι.
Αντε και ψοφολογουσα, τι θα γινοτανε; Νομιζω τιποτε σημαντικο.. Ετσι ειναι οι ανθρωποι. Σημαντικοι στο περιβαλλον τους, ασημαντοι γενικα, εκτος και αν ειναι οι Μοντυ Παιθονς. Η ο Χουλκ.
Υ.γ. Εαν ψοφολογησω θελω να με θαψετε στο νεκροταφειο του Μεσημερίου, ειναι mountain view, αλλα εχω εναν φιλο θαμμενο εκει. Επισης, κει που θα θαφτω, εκει θελω να μεινω, τερμα στις βαρβαρες συνηθειες της εκταφης.
Θελω dress code στις κυριες που θα παραβρεθουν. Μαυρα φορεματα, χωρις ντεκολτε, ειτε εξωμα ειτε εξωπλατα..
Καπελλο και βελο θα ηταν too much, ε;
Ημερολογιο καταστρωματος, ημερα 3η.
Ξυπναω λοιπον το πρωι, παω για τσισακια (η αλλαγη περιβαλλοντος ανεβαλλε τα κακακια επ´ αοριστον) και μετα, μπροστα στον καθρεφτη, νοιωθω μια σκοτοδινη, μια αδυναμια και καταρρεω.. Τζαμπα τα ποστ, σκεφτομαι, θα ψοφησεις πουστη, καθομαι στη λεκανη, μετα απο κανα διλεπτο μπορω να σταθω, παω στο κρεβατι, λεω τον διπλανο να φωναξει τον γιατρο.. Μου παιρνουν την πιεση, υποτασικο επεισοδιο λενε.. Νδροπη και ονειδος, εγω που εχω μεσο ορο την χαμηλη πανω απο 10, εγω που τρωω 2 σκορδα στην καθησια, υποτασικος;
Εκει μου φορτωσαν το Morro (my orro, τον ορρο μου) και με καταδικασαν να περπατω ολη μερα με το morro αγκαλια, ακομα στο wc παιρνω το morro μου μαζι.. Εχει ροδακια, δεν καιει πολυ, ειναι ψηλοτερο απο μενα, ειναι ψιλολιγνο, και εχει μια γευση τρικυμιας.
Μου δοθηκε η ευκαιρια, στην κλινικη πλεον, να μιλησω με τον Θαναση, το αστροπελεκι.. Ειπε μια φοβερη ιστορια, συμφωνα με την οποια στο διαστημα που ηταν αναισθητος απο τον κεραυνο, ειδε την σχωρεμενη την μανουλα του να του λεει: ‘θανάις, ακομα δεν εισαι για εδω’ και μετα ξυπνησε. Αυτη η ιστορια συγκινησε και την φιλη μου την Μαρια τη Λιτου που εργαζεται εδω και ηρθε να με δει, και κανα δυο αλλες, και μια εξαιρετικα ενδιαφερουσα τσιριμπιμ-τσιριμπομ νοσηλευτρια. Στην αρχη γελουσα και συμπληρωνα “πως δεν του ειπε η μάνα του: θανάις, ζακετα να παρεις..” Μεχρι που σκεφτηκα σατανικα και θα αρχισω να λεω κατι παρομοιο, ανα περισταση..
Π.χ. Μολις βγω θα λεω πως οταν επαθα το εμφραγμα, ειδα οραμα με την μακαριτισσα τη μανα μου να λεει: “γιωργακη, δεν εισαι ακομα για εδω..” Για να το κανω πιο δραματικο, θα λεω πως κρατουσε μια εικονα του Παισιου, η ακομα καλυτερα της Παναγιας της Καυσοκαλυβιωτισσας. Να δω αν θα συγκινει τις γκομενες..
Επι της υγειας, υπεστην 2 υπερηχους και 2 καρδιογραφηματα. Απο τους υπερηχους βγηκε το αποτελεσμα οτι η καρδια υπεστη πολυ μικρη βλαβη και αυτο ειναι εξαιρετικα ευχαριστο, ενω με τα καρδιογραφηματα συνεχιστηκε η τοπικη αποτριχωση του στηθους. Σε καθε καρδιογραφημα σου κολλανε 5-6 στρογγυλους ακροδεκτες στο στηθος με 4-5 εκ. Διαμετρο και η αποκολληση αφαιρει την αντιστοιχη επιφανεια τριχας.. Εχω αρχισει και λεω στα κοριτσια να το κανουν με μεθοδο και να ειναι ομοιομορφη η χαλαουα.
Στα χερια γινεται αποτριχωση απο τις πεταλουδες και επισης, μου ξυρισαν τη δεξια μερια στο μπικινι (sic) οταν πηγαινα για στεφανιογραφημα. Δινω μαχη για τα γενεια που τις ενοχλουν, αλλα αρχιζω και μιλαω ρωσικα και φοβουνται. Οχι οτι ξερω, οτι μουρχεται στο μυαλο: Κροποτκιν, Μπακουνιν, Μπρεζνιεφ, Χρουτσωφ, Ραχμανινοφ, Λαντα, κλπ.
Η ψυχολογια μου ειναι αρκετα καλη, με την εννοια πως αυτο ηταν “δηθεν” εμφραγμα. Σαν την Αριστερα του ξερετε ποιου. Χωρις πονο, χωρις το μηχανημα που του λες “1200 Ζαουλ”, χωρις εκεινες τις ωραιες πλαστικες μασκες που σου βαζουν στο στομα και τρεχει η νοσηλευτρια διπλα απο το φορειο για να την κραταει..
Και εγω μολις βγω απο δω θα κανω δηθεν διαιτα, δηθεν γυμναστικη, κλπ..
Α, για να μην λετε πως μονον εγω γραφω και κανω βλακειες, σημερα μιλαω με εναν φιλο, μου λεει περαστικα και επι λεξει: -εγω δεν χρωσταω σε κανεναν, δεν θα επιτρεψω να πεθανεις και να σου χρωσταω. Και εστειλε εναν υπαλληλο του, να μου φερει κατι χρηματα απο ενα υπολοιπο που ειχαμε!! Δεν λεω ποιος ειναι, γιατι ολοι οι συνεργατες του θα προφασισθουν εμφραγματα.. 🙂
Το φαγητο ειναι χαλια. Το αποψινο μπριαμ, ηταν σαν να το εκανε Σκωτσεζος που μετεφρασε συνταγη του Πετρεντζικη με το google translate και βεβαια υλικα Σκωτσεζικα. Η θα χακεψω το συστημα και στην διαιτα θα σβησω το ΣΔ (σακχαροδιαβητικος) και θα βαλω ΟΠ (οικογενεια Παπαγεωργιου) η θα μπω στο tababatsika.gr (ελπιζω να φερνουν).
Πεφτω για υπνο τωρα, σημερα δεν ειχαμε μαυρες σκεψεις..
Με το Morro μου αγκαλια.. — feeling positive at Νοσοκομείο Παπαγεωργίου.
Ημερολογιο καταστρωματος, ημερα 4η.
Τις τελευταιες μερες με ξυπναει ενα ξωτικο, τοσο χαριτωμενο που θα ελεγα πως με συμπαθει. Ειναι κοντουλα, ακαθοριστης ηλικιας, με ενα μονιμο χαμογελο και εξαιρετικά άσχημη. Με ξυπνα, μου παιρνει την πιεση, μου μετρα το ζαχαρο, αποκαλωντας με “κ. Μιχαλοπουλε”.
Αυριο θα της πω οτι μπορει να με λεει Γιωργο. Μπορει και να της ζητησω να κανουμε σχεση.
Ξυπνησα λοιπον σημερα εξαιρετικα καλοδιαθετος και με stent-ορεια φωνη αναφωναξα: Δεν θα πεθανουμε ποτε, κουφαλα νεκροθαφτη.
Ηπια το τσαγακι μου, εφαγα το ΣΔ πρωινο μου και περιμενα τους γιατρους. Οι γιατροι δεν ηρθαν ποτε, οποτε στις 11, για πρωτη φορα σε 3 μερες κατηφορισα στο κυλικειο..
Εκει ηπια καφεδουμπα με τον γιατρο μου, με την Σταυρουλα-Εισαι-Μυθος, η οποια ειναι πανεμορφη και το πρωι, αλλα αγαπαει αλλον, δυο θειους της πρωην γυναικας μου και μια παλια συναδελφο με τον καρκινοπαθη πατερα της..
Ολα αυτα τυχαια στο ομορφοτερο κυλικειο νοσοκομειου, που εχει και δανειστικη βιβλιοθηκη!
Οπως καταλαβαινετε, γυρισα στην κλινικη 2ωρες μετα και την ακουσα απο τον υπευθυνο γιατρο.. Στην διαρκεια των πολλαπλων καφεδων, ελεγα στον γιατρο μου, πως το προηγουμενο βραδυ ειχα γνωρισει μια ενδιαφερουσα νοσηλευτρια και την εψηνα να παμε Μαδαγασκαρη. Με ρωτησε πως την λενε και τοτε διαπιστωσα πως ο καθυστερημενος ειχα ξεχασει να ρωτησω το ονομα της. Οποτε σημερα μολις την ειδα και με χαιρετισε, της ειπα πως δεν μιλαω με αγνωστους. -Ζωη, μου ειπε..
Η Ζωη ειναι ωραια, αλλα τα εχει με αλλον.. Μαλλον..
Αμαρτησα.. Αμαρτησα για την κοιλια μου.. Μια τυροπιτα το πρωι και ενα κρουασαν το βραδυ. Και το ζαχαρο παλι 200+. Τι στην ευχη πρεπει να τρωω για να ρυθμιστει; Ακριδες και μελι; Μάλλον μόνον ακρίδες..
Το βραδυ επρεπε να δω το ματς. Το ειχε στο Εψιλον. Η τηλεοραση ομως δεν επιανε καλα.. Ζητησα απο τον φιλο μου τον Αλεξη και μου εφερε ενα κομματι καλωδιο. Το συνδεσα με το υπαρχον, το περασα και πανω απο μια εικονα της Μπαναΐας που εχει, για σημα καμπανα και οχι μονον ειδα το ματς αλλα,τωρα γραφω ακουγοντας οπερες στο 3ο.. Φανταζομαι τα μουτρα του ξωτικου το πρωι, να μπει και να πεσει σε κανα τσεμπαλο..
Αυριο εχει εφημερια και θα γεμισει το δωματιο. Ευτυχως εχω καβαντζωσει το παραθυρο, mountain view. Αλλα δεν θα μπορω να γυρναω με το βρακι..
Σημερα συζητουσα με εναν νοσηλευτη το θεμα του να βλεπουν οραματα οταν ειναι αναισθητοι. Ειχε μια ενδιαφερουσα στατιστικη. Μου ειπε πως εδω και 20 χρονια, ρωτα τους ανανηψαντες απο ανακοπες (αυτοι πραγματικα πανε αντιπερα) και η συντριπτικη πλειοψηφια του εχει πει πως δεν ειδε τιποτε.. Οποτε, ολα μαυρα, δεν υπαρχει μετα θανατο ζωη, τζαμπα οι μετανοιες και τα κερια..
Αλλα εγω θα συνεχισω να λεω πως ειδα την μακαριτισσα τη μανα μου και μου ειπε να παρω ζακετα και να μην φαω ολα τα γεμιστα, γιατι συγκινει τις γκομενες, οπως επισης πως ειμαι Σκορπιος με ωροσκοπο Σκορπιο (ολες λενε πως ειναι οι καλυτεροι εραστες). Και πως το πρώτο μου πτυχίο είναι φυσιοθεραπευτής (ένα δυνητικό μασσάζ, πάντα συγκινει).
Μια και μιλαμε για εραστες, αρα για σεξ, ο γιατρος μου ειπε πως ο εμφραγματιας επιτρεπεται να κανει σεξ -μονον- με τη γυναικα του. Στο ερωτημα: Γιατι; Μου απαντησε. Για να ειναι βαρετο, χωρις εξαρσεις και συγκινησεις. Στη στάση του αστερία, χέρια-ποδια ανοιχτά και μόνον για 10′.
Αγαπητο ημερολογιο, σημερα εκανα και μπανακι και εφυγε η μπιχλα, βεβαια επειδη δεν ειχα προνοησει να παρω σαμπουαν, πλυθηκα με κρεμοσαπουνο χεριων, αλλα δεν πειραζει, μια φορα μικρος ειχα πλυνει τα μαλλια μου κατα λαθος με Karpex, και δεν επαθα τιποτε. Το μονο που μενει ειναι να δοκιμασω το βιακαλ. Εμ σαμπουαν, Εμ πηλιγκ…
Κοιμαμαι με τις ευχαριστες σκεψεις μου, τους βωλους μου… 🙂
Ημερολογιο καταστρωματος, ημερα 5η και τελευταια
Χτες ηταν η παγκοσμια ημερα του Ολοκαυτωματος των Ρομα, σημερα μου βαλανε εναν Ρομα στο δωματιο. Ευγενεστατος, 40αρης, μιλαει Ρομα με τη γυναικα του. Δεν ενοχλει, δεν μυριζει, δεν ροχαλιζει, δεν ειναι αγενης και δεν φαινεται στο σκοταδι, λογω χρωματος. Δεν θα επαιζα ποτε κρυφτο μαζι του.
Σημερα εμαθα πως το ξωτικο που με ξυπναει λεγεται Μαριαννα και πως εκτος απο εδω, δουλευει στην καθαριοτητα και σε γνωστο κλαμπ της πολης. Μαλιστα σημερα την προλαβε μια αλλη και με ξυπνησε, οποτε της λεω: -Μαριαννα, δεν με ξυπνησες εσυ σημερα και εχει σκοτεινια. Χαρηκε παρα πολυ, οποτε Φανταζομαι πως αυριο θα ειναι το πρωτο προσωπο που θα δω 🙂
Σημερα ειδα την Αθηνουλα, την γυναικα του φιλου μου του Μακη, που εργαζεται εδω και θυμηθηκα πως υπαρχουν ακομα ζευγαρια που το παλευουν να ειναι μαζι, παρα τις αντιξοοτητες. Οι χωρισμοι και τα διαζυγια ειναι ηττες, οχι ενος παρωχημενου θεσμου οπως ο γαμος, αλλα της ικανοτητας καποιου να συμ-βιωσει και να συμ-πορευθει.
Στο κυλικειο του νοσοκομειου, στα παρτερια, εχει διασπαρτα κρανη (ναι, στρατιωτικα) που τα εχουν βαλει χωμα και μικρες ελιες μεσα. Συμβολισμος για τον πολεμο και την ειρηνη, πολυ ομορφος, μπροστα σε ολο τον κοσμο και φαινεται να μην το προσεχει κανεις.
Τη νύχτα, χτυπησε το κινητο του Ρομα και για ringtone εχει το εξης τραγουδι: Stavento – Νερό Και Χώμα Feat. Μελίνα Ασλανίδου, Μουσική: Μιχάλης ΜΕΘ Κουινέλης, Στίχοι: Μιχάλης ΜΕΘ Κουινέλης
Τοψαξα στο γκουγκλ γιατι δεν το ηξερα βεβαιως, αλλα εχει κατι νοσοκομειακο μεσα του (ΜΕΘ).
Ηρθε και η φιλη μου η Σοφια και μιλουσαμε για τους ανθρωπους μαιμουδες, που προσομοιωνοντας τις σχεσεις με κλιματσιδες, αν δεν βρουν την επομενη κλιματσιδα, δεν αφηνουν την προηγουμενη.. Και αιωρουνται σαν μαιμουδες πανω απο τη ζουγκλα, μεχρι να βρουν τη σιγουρια της επομενης κλιματσιδας-σχεσης.
Επισης ειδα και τον Αλεξανδρο με την γυναικα του, με την κοιλαρα στον 9ο, μπηκαν τρεχοντας στο εκκλησακι, βγηκαν και περνωντας απο μπροστα μου, μου φωναξαν -Γενναμε… Προφανως το παιδακι τους ειναι 12 ωρων τωρα…
Σημερα η Ζωη μαλλον εχει ρεπο, δεν εμφανιστηκε καθολου, οποτε τα ονειρα που εχτιζα για την Μαδαγασκαρη, εγιναν συντριμμια, κομματια. Θα το αντεξει η ραγισμενη μου καρδια; Παρεμπιπτοντως, αυριο παιρνοντας το αει-σιχτηριο, θα παρω και ενα σιντι με φωτογραφιες απο την επεμβαση.. Οποτε θα εχουμε πλουσιο φωτογραφικο υλικο..
Η υγεια μου φαινεται να ειναι καλα, το εμφραγμα μαλλον ηταν made in china, εκτος και αν ετσι τα κανουν τωρα.. Εγω ηθελα κατι σαν τον Σπυρο Καλογηρου να ψυχορραγει, να φωνάζει “Τασία, πεθαίνω..”, χωρια που τα 1200 Τζαουλ που δεν μου κανανε, μου δημιουργουν συμπλεγμα κατωτεροτητας. Το ζαχαρο ειναι ακατεβατο, πανω απο 200, αλλα μαλλον φταιει το στρεςς και κατι κρυα σαντουιτς που χλαπακωνω συμπληρωματικα στα αναλατα φασολακια.
Σημερα ολη μερα ακουγα κλασικη μουσικη στο Τριτο, προφανως ειμαι ο τρελλος της Β Καρδιολογικης, με τα μουσια που ολη μερα γραφει και ακουει περιεργες μουσικες.. Το τηλ. Του Ρομα δεν ξαναχτυπησε, αλλα ο ιδιος αρχισε να ροχαλιζει, προφανως βρηκε ανηφορο..
Με προβληματιζει το μετα-εμφραγμα σεξ. Διαβασα σημερα στο χαρβαρντ, οτι δεν πρεπει να ανησυχω, μια και ο οργασμος που στρεσσαρει τον οργανισμο, ανεβαζει σφυγμους,κλπ. Κραταει 12-15 δευτερολεπτα. Κοροιδα αμερικανακια.. Δεν ξερουν τον Ελληνικο οργασμο, που κραταει οσο ενα “αχ”. Εμεις οι παλιοι που μαθαμε το σεξ απο τις εγκυκλοπαιδειες, κατι ξερουμε:
Σεξ (ουσιαστικο, το): η ερωτικη συνευρεση συμφωνα με την οποια, το βαζετε μεσα, το βγαζετε εξω, επαναλαβετε ΑΝ χρειαστει.
Ο ανηφορος μεγαλωνει.. Ζοριζεται ο ανθρωπας..
Αγαπητο ημερολογιο, το ταξιδι εφτασε στο τελος του. Απο αυριο μπαινουμε σε μια ρουτινα με λαχανικα, φρουτα να τρωω, φρουτα, κουνουπιδια, μπροκολα, αερια, κλπ.. Η ρουτινα αυτη προφανως δεν ενδιαφερει κανεναν, οποτε θα πρεπει να βρω αλλο θεμα…
σ.σ. ένα χρόνο μετά, ούτε τα λαχανικά ούτε τα φρούτα ήρθαν…
Σας ευχαριστω που μου κρατησατε παρεα τοσες μερες, που ημανε χεσμενος, αλλα τοκρυβα πισω απο εξυπναδες.. Γιατι αν αρχιζαμε τα -Δεν αντεξε η καρδουλα σου, γιοκα μου; και τα -Και οι πετρες ραϊσαν στην κηδεια του αμοιρου Γιωργακη, δεν θα αντεχα οντως.. 🙂 αλλα το χιουμορ ειναι το καλυτερο φαρμακο..
Εμφραγμα στην καρδια επαθα, περιφερειακο επαθα, απομενει μια πνευμονικη εμβολη και ενα εγκεφαλικο.. Τα λεμε εκει 🙂
καπως έτσι τελειωσε ακόμα μια περιπέτεια του μικρού Γιωργάκη.. 🙂
Φαίνεται η καρδιά πως χτυπάει πίσω απο τα πλευρά.. Φαίνεται πως αφηνει το σκιαγραφικο.. φαίνεται το εμφραγμα στην Lad.. φαίνεται πως βαζει το στέντ και το φουσκώνει, κάνοντας αγγειοπλαστική… στο επόμενο βίνδεο θα σας έχω ..κολονοσκόπηση 🙂
Έτσι λοιπόν τέλειωσε η περιπέτεια του εμφράγματος, λένε πως μετά απο ένα έμφραγμα, λόγω των πολλών φαρμάκων που παίρνεις, ποτέ δεν πεθαίνεις από καρδιά.. άντε να δούμε 🙂
Στο επόμενο κομμάτι της τριλογίας που έγινε πολυλογία, θα σας έχω τα μεθεόρτια.. πως πέρασε ο επόμενος χρόνος, έργα και ημέρες, δράσεις και αντιδράσεις…
