Και να, εκεί που έχεις μιά έντονη και διακαή επικοινωνία, συμβαίνει ένα “ατυχηματάκι”. Έφαγες λίγο παραπάνω και νύσταξες, ήταν ζεστό το πάπλωμα και κοιμήθηκες λίγο παραπάνω και τι βλέπεις από την απέναντι μεριά; Απολύτως τίποτε.
Στις επικοινωνίες, υπάρχει ο φορέας, το σύρμα, το μέσο, το απέναντι μπαλκόνι και ο τηλεβόας, το μόντεμ, το κινητό.. Χωρίς σύρμα απο την Καλιφόρνια στο Σικάγο, δεν είχε επικοινωνία. Από την άλλη, υπάρχει και το πρωτόκολλο.. Αν ο ένας τηλεγραφητής στέλνει/λαβαίνει αγγλικά μόρς και ο άλλος κινέζικα, δεν θα συνεννοηθούν ποτέ..
Οπότε, πρώτα σύρμα, μετά πρωτόκολλο και μετά.. η επιθυμία.
Αν λείπει κάτι απο τα τρία, μπαμπεσάκο, νίξ φερστέιν, ώ ρε βουάρ και αλόζανφάν ντε λα πατρί.
Την φάγαμε στο δόξα πατρί, από φίλια πυρά.
Από μια ηλικία και μετά πρέπει να είσαι έτοιμος για μια εντυπωσιακή έξοδο. Φορώντας δέρματα, απέναντι σε τείχη και σε δόρατα. Στις ταινίες με Βίκινγκς, πάντα δεν γουστάρουμε τον παππού που πεθαίνει με αυτοθυσία, απο το ξίφος του εχθρού; Γιατί αλλιώς, γίνεσαι στιχάκι του Κηλαηδόνη:
“Κολλήγα γιος του παππού μου ο παππούς,
κολλήγα γιος του παππού μου ο πατέρας
κι ο παππούς μου κολλήγας κι αυτός.”
Ήξερα κάποια που απεχθανόταν και τσίτωνε με τη λέξη “μικροαστός”.
Πολλές φορές την χρησιμοποίησα για να την εξωθήσω στα άκρα.
Μεγάλη η αντίδραση, αλλά ποτέ δεν κατάφερε να μην γίνει μικροαστή.
χωρίς εισαγωγικά.
η φωτογραφία: υπάρχει τίποτε πιο λευκο (άρα καθαρό) και πιο μαλακό (άρα ανώδυνο) από έναν γλάρο στον γαλάζιο Ελληνικό ουρανο;
έτσι σκέφτηκαν οι υπεύθυνοι μάρκετιγκ για να προσεγγίσουν τα πωπουδάκια μας..
